Een organisatie is een combinatie van iets ofiemand in een enkele tool ontworpen om het geplande doel te bereiken. Het is een complex systeem, dat in constante dynamische actie is. Gezien de functies van de theorie van de organisatie, kunnen we concluderen dat ze deel uitmaken van het gebied van wetenschappelijke kennis, met betrekking tot de algemene wetten. Vanuit het oogpunt van de economische theorie wordt dit systeem gezien als een sociale entiteit die bewust wordt gecoördineerd, evenals bepaalde grenzen heeft en voortdurend werkt.
Functies van de organisatie die tastbaar producerenvoordelen, bestrijken alle stadia van de productiecyclus. Het productieproces van afgewerkte producten omvat bepaalde elementen in de samenstelling ervan. Deze omvatten arbeid, de gereedschappen en objecten ervan, evenals informatie. Als gevolg van de productiecyclus verschijnt een gereed product. Het is het product van arbeid.
De vrijgave van materiële rijkdom bestaat uit tweecomponenten: productiekrachten en productieverhoudingen. Hun combinatie vormt een manier om het technologische proces uit te voeren. De productiekrachten zijn die welke deelnemen aan de productie van producten. Gedurende de tijd dat de productie wordt gemaakt, en de daaropvolgende distributie, ontstaan er bepaalde relaties tussen mensen. Ze zijn geclassificeerd als productie. Deze factor is ook subjectief. De activiteit van een bedrijf dat goederen produceert, wordt gerealiseerd door de functies van het organiseren van productieverhoudingen en productiekrachten. Met andere woorden, door materiële en persoonlijke factoren.
Het leveren van de organisatie van productiefkrachten, realiseert de onderneming de fusie van materiële en subjectieve sectoren. Een persoon die bepaalde bewerkingen uitvoert tijdens het technologische proces, fungeert als een persoonlijke factor. Objecten en hulpmiddelen voor arbeid zijn een factermateriaal. De taak van het organiseren van productie is het verenigen en zorgen voor rationele interactie en een combinatie van alle deelnemers aan het technologische proces in tijd en ruimte.
In de functie van de organisatie van de output van materiële goederener zijn ook acties gericht op het tot stand brengen van effectieve banden tussen verschillende afdelingen van de onderneming en de subjectieve sector. De relaties die zich ontwikkelen tussen de factoren van het technologische proces zijn complex en divers. Ze omvatten twee subgroepen. Deze omvatten productie en technische en sociaal-economische relaties. Het eerste type relatie bestaat binnen het gezamenlijke werk van de leden van het collectief. De basis van deze verbindingen ligt in de samenwerking en taakverdeling. Het zijn deze omstandigheden die de individuele werken en hun uitvoerders scheiden. In dit verband is het nodig om verbanden tussen hen tot stand te brengen. Deze taak maakt deel uit van de beheerfunctie van de organisatie.
In het productieproces is er behoefte aancreatie van bepaalde voorwaarden. Dit is een andere functie van de organisatie. Op basis van alle schakels in het technologische proces dragen de gecreëerde voorwaarden bij aan het werk van de onderneming als een enkel complex en vergroten ze de interesse van het personeel voor de resultaten van hun werk. Deze functie van het organiseren van de productiecyclus is gebaseerd op sociaal-economische relaties tussen mensen, die worden gekenmerkt door de vorm van toeëigening van productiemiddelen.
De onderneming wordt opgeroepen om een oplossing voor het probleem te zoeken,het toestaan van het creëren van alle noodzakelijke voorwaarden, die een belangrijke rol zullen spelen bij het verhogen van de kwaliteit van de arbeid van het personeel, de sociaal-culturele en professionele groei, evenals bij het versterken van de zelftraining van personeel. Dit verwijst naar de basisfuncties van de organisatie van het productieproces.
</ p>