In de politieke gedeelten van persberichten, somsde term "afzetting" wordt gebruikt. Wat is het? Dit concept betekent het ontnemen van de macht van het staatshoofd aan de wil van het parlement en de samenleving. In de moderne wereld komt dit verschijnsel vrij zelden voor.
In veel talen het Engelsde term "afzetting". Wat is het letterlijk? Het komt van het werkwoord impedicare (interfereren, hinderen), heeft een Latijnse wortel. Soms wordt het woord "afzetting" ten onrechte geassocieerd met het Latijnse impetere (aanval, aanval). Werkwoorden afgeleid van deze wortel bestaan in het Engels en het Frans.
Deze term heeft een brede betekenis enwordt niet alleen op politiek gebied gebruikt. De uitdrukking "afwijzing van een getuige" beschrijft bijvoorbeeld de situatie in de juridische praktijk, die de betrouwbaarheid van het bewijsmateriaal in de rechtbank van bewijsmateriaal in twijfel trekt.
Beschuldiging verwijst naar het proces van nominatiebeschuldigingen tegen hoge functionarissen zijn in de regel vrij van vervolging. Dit is een formele procedure en houdt niet in dat een staatsman onmiddellijk wordt verwijderd van het uitvoeren van taken. Politieke of juridische gevolgen mogen niet voorkomen voor een functionaris die is afgezet. Wat is dit in vergelijking met het standaardproces van strafrechtelijke vervolging? Rechtvaardigheid is altijd gebaseerd op een eenvoudig principe: de verdachte wordt alleen gestraft als de aantijgingen bewezen zijn. Beschuldiging is de eerste stap om een ambtenaar voor het gerecht te brengen die officiële wetten of ongeschreven morele normen heeft overtreden.
Voor de eerste keer dat een dergelijke procedure werd toegepast inBrits politiek systeem. In de tweede helft van de 14e eeuw beschuldigde het Engelse parlement Baron Latimer van corruptie en beroofde hem alle posten in de regering. Dit was het eerste gedocumenteerde geval van een beslissing van de wetgevende macht van het land om een beschuldiging aan te brengen tegen een belangrijke hoogwaardigheidsbekleder.
Volgens het Britse voorbeeld, veelNoord-Amerikaanse staten hebben een mechanisme gecreëerd voor het maken van beschuldigingen tegen beledigende hoge functionarissen. Aan het einde van de 18e eeuw was deze procedure opgenomen in de grondwet van Virginia en Massachusetts. De beschuldiging in de Verenigde Staten beperkte zich alleen tot schorsing van de uitvoering van staatstaken en had geen betrekking op de kwestie van strafrechtelijke aansprakelijkheid. Op dit moment voorziet het eerste hoofdstuk van de Amerikaanse grondwet in een procedure om presidenten, ministers en federale rechters van de macht te verwijderen. De reden, voldoende voor afzetting, is verraad, corruptie of andere ernstige criminele daden en misdrijven. De laatste definitie is niet duidelijk en kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd, afhankelijk van de politieke situatie.
Wetgeving van de meeste landen van de wereldvoorziet in afzetting. Wat is dit in termen van praktische toepassing? Het moet worden erkend dat in sommige politieke systemen de procedure voor troonsafstand alleen op papier bestaat. De afwezigheid van een onafhankelijk parlement maakt afzetting onmogelijk. De nieuwste geschiedenis kent weinig gevallen van succesvolle toepassing van deze procedure in de praktijk bij de staatshoofden.
In 1992 werd Fernando Coloer de Mello ervan beschuldigdcorruptie en bij besluit van het parlement werd verwijderd uit de functie van president van Brazilië. Hij was niet onderworpen aan strafrechtelijke vervolging, maar verloor vele jaren de kans om deel te nemen aan politieke activiteiten.
In 2000 stemde Peru voorhet ontslag van president Alberto Fujimori. Het staatshoofd werd beschuldigd van het organiseren van de zogenaamde "doodseskaders" (gewapende detachementen bedoeld voor buitengerechtelijke executies). Fujimori heeft de macht verloren en dient momenteel bijna levenslange gevangenisstraf.
Het enige hoofd van de Europeaande staat, die zijn functie verliet als gevolg van de afzetting, werd de president van Litouwen, Rolandas Paksas. In 2004 werd de politicus beschuldigd banden te hebben met vertegenwoordigers van maffia-structuren. De Saeima van de republiek ging hem voor op schema van de plichten van het staatshoofd. Dit heeft Rolandas Paksas er echter niet van weerhouden om zijn politieke carrière voort te zetten en zelfs lid te worden van het Europees Parlement.
Een recent voorbeeld van afzettingis het schandaal in verband met de Zuid-Koreaanse president Pak Kun Hye. In 2016 besloten het parlement en het constitutionele hof zijn bevoegdheden op te schorten vanwege beschuldigingen van corruptie en het gebruik van sjamanen en waarzeggers als adviseurs over bestuurskwesties. Nadat Pak Kun Hye haar immuniteit voor vervolging verloor, werd zij op verzoek van het Zuid-Koreaanse openbaar ministerie gearresteerd.
</ p>