Weet je waarom de gele weidebloem buttercup heette?

Op een dag, wandelen langs een weiland niet ver wegvanuit ons huis ontmoette ik een kleine jongen. Hij vroeg: "Weet je waarom de gele veldbloem boterbloem werd genoemd?" Toen zag ik de kleine gele bloemen die de weide volledig bedekten, en ik dacht. Ik kon deze vraag niet beantwoorden.

Buttercup is al vanaf de vroege jeugd bekend bij iedereen. In de natuur is er een groot aantal soorten. Bij ons de meest wijdverspreide soort - een boterbloem zuur. Het is een kruidachtige vaste plant, die een hoogte van één meter bereikt, naakt of licht behaard, met een rechte stengel. De bloemen in diameter bereiken twee centimeter, ze hebben vijf goudgele bloemblaadjes. De plant bloeit in het late voorjaar en in de zomer. Buttercote hard groeit in weilanden, open plekken, in lichte bossen en als een onkruid plant in het veld. Er is een variëteit met dubbele bloemblaadjes, die als sierplant wordt gekweekt.

Weinigen van die mensen die de prachtige zonnester op de weide bewonderen, weten waarom de gele weidebloem boterbloem werd genoemd.

Alle planten worden niet toevallig genoemd. Daarom kan elke plantnaam een ​​interessant verhaal vertellen over de eigenaar. Dus het gebeurde met de boterbloem.

Absoluut alle delen ervan zijn giftig. Daarom is het onmogelijk dat het sap van de plant in wonden, snijwonden en krassen terechtkomt. Bovendien is de bloem giftig, het is ook een medicinale plant. In volksgeneeskunde wordt gebruikt om jicht, reuma, neuralgie en hoofdpijn te behandelen.

... Na die ontmoeting in de weide verstreken vele jaren. Gedurende deze tijd las ik een groot aantal boeken over planten, artikelen uit kranten en tijdschriften, die vertelt over de namen van planten. En nu kan ik met zekerheid zeggen waarom de gele veldbloem boterbloem werd genoemd.

Dus, de naam ontstond juist vanwege zijn brandende engiftig sap. "Branden" op de traditionele manier betekent "fel". In de Russische taal ging het op een minieme manier in op de kleine afmeting en schoonheid van de bloemen. Dus er was een vriendelijk woord "boterbloem".

Op sommige plaatsen in Rusland wordt de plant ook nachtblindheid genoemd. Volgens de overtuigingen zijn de kippen van deze bloemen verblind en mensen die per ongeluk hun ogen wrijven met boterbloemenjessap, houden een tijdje op met kijken.

In Italië wordt deze plant, vanwege de felgele glanzende bloembladen, "gouden knopen" genoemd.

In de mensen is er een traditie in de Goede WeekTijdens de vasten, gele boterbloemen opleggen aan de Maagd Maria. Volgens een van de legendes besloot Jezus Christus bloemen te laten zien als een teken van liefde en respect voor zijn moeder. Hiervoor veranderde hij de sterren uit de lucht in kleine roosjes - boterbloemen.

Er is een andere versie van de oorsprong van deze plantnaam. Het kan naar ons komen vanuit het Latijn, waar het woord "luteum" geel betekent.

In de wetenschappelijke soort wordt de boterbloem Ranunculus genoemd. Deze Latijnse naam verscheen lang geleden, en in het Russisch wordt het vertaald als een "kleine kikker", omdat boterbloemen in het wild groeien als kikkers zich liever vestigen in vochtige maar warme en zonnige plaatsen. Wat ook het antwoord is op de vraag waarom de gele weidebloem buttercup werd genoemd, deze plant associëren we altijd met zomer en zon.

</ p>