De Beringzee is het meest noordelijk gelegen
De noordelijkste zee van het Verre Oosten, genoemd inde eer van de beroemde ontdekker van Bering, ligt tussen twee grote continenten. Vanaf de Stille Oceaan wordt het gescheiden door de groepen van de Commander en de Aleoeten. Het is verbonden door de Beringstraat met de Chukchi-zee, verwijzend naar de Noordelijke IJszee.
De noordelijke en oostelijke delen ervan zijn ondiep, dusomdat er een uitgebreide opslagzone is. De zuidelijke en westelijke voorsteden zijn meer diep water, hier wordt de maximale diepte bereikt, tot 4151 meter. De Beringzee in zijn grootte en diep water is in de eerste plaats een van de wasbanken van Rusland.
Omdat het meeste zich in het Noordpoolgebied bevindten subarctische klimaatzones, het wateroppervlak daar in de zomer warmt een beetje op, slechts tot 7-10 graden. In de winter daalt de temperatuur naar -1.7 graden. Zoutgehalte van water bereikt tot 32 ppm.
De kustlijn is zeer ingesprongen, er zijn er veelbaaien, baaien, schiereilanden, zeestraten. Trouwens, de zeestraten zijn erg diep - tot 2000 meter of meer. In het westelijke deel wordt de Beringzee vaak blootgesteld aan zware stormen en wordt het zuidelijke deel periodiek bezocht door Pacifische tyfonen.
Het reliëf van de bodem is niet-uniform, in het noorden en oostenonderdeel is een plateau met diepten tot 200 meter. Dichtbij de kust van de eilanden en Kamtsjatka is er een continentaal plat. Onderaan liggen veel valleien onder water, er zijn ook onderwaterkloven met steile hellingen. Het centrale deel van de bodem is een diepe waterzone.
De Beringzee wordt als een belangrijk transport beschouwdeen regio van de wereldoceaan, waarlangs aanzienlijk zeevervoer wordt uitgevoerd, de Noord- en Verre Oosten-zeestraten zijn hier met elkaar verbonden. De meeste goederen voor het Aziatische deel van Rusland worden over deze zeeweg vervoerd.
Natuurlijke rijkdom op de bodem en in het water
Gelegen tussen de twee continenten van de Beringzeeis een echte schatkamer van natuurlijke hulpbronnen voor veel landen. Aan de kust zijn er tal van vogelmarkten. In zeewater leven zeehonden, zeehonden, garnalen, krabben, octopussen, balanussen en meer dan 60 soorten vissen. Hier wordt de commerciële vangst van koolvis, kabeljauw, maki, bot, haring en vele anderen uitgevoerd.
Op de bodem van de wereldoceaan en zijn afzonderlijke delener zijn grote reserves aan minerale hulpbronnen. Maar niet alle watergebieden kunnen hier op bogen, inclusief de Beringzee, een kaart met mineralen bevestigt dit. Maar aan de kusten al ontdekt belangrijke deposito's van goud, tin en sierstenen, die het mogelijk maakt om de aanwezigheid van deze dezelfde mineralen en op de bodem, in de plank zone.
De huidige geologischeintelligentie bevestigde dat niet zo arme Beringzee, goud werd gevonden in monsters die zijn opgeheven van de bodem in het noordelijke deel. Aan de westkust van Noord-Amerika hebben mariene sedimenten aan de kust ook alluviaal goud. Recente onderzoekers hebben aangetoond dat er olie- en gasdragende delen op de zeebodem zijn.
</ p>
