Dynamiek van cultuur en zijn functies

De dynamiek van cultuur zijn regelmatige veranderingen,die zich voordoen onder invloed van externe en interne factoren. In de regel gaat dit fenomeen gepaard met de ontwikkeling van de cultuur van elke staat en de wereld in het algemeen, die altijd ordelijk en volledig is, en de oorsprong ervan is altijd gericht, niet chaotisch.

Als we een filosofische benadering van oplossen overwegendit probleem, zult u merken dat het niet uniek. Aldus wordt de dynamiek van de kweek vaak uitgevoerd lineaire en niet-lineaire (cyclische en multi-layer concept) richtingen. De cyclische theorie stelt dat de cultuur tijdens zijn ontwikkeling alle stadia doorloopt die het lichaam bezit (geboorte, adolescentie, rijpheid en sterfte). Bovendien zijn de belangrijkste mijlpalen vaak periodiek herhaald. Vertegenwoordigers van de meerlagige begrip geloven dat cultuur geen enkele lijn van ontwikkeling: al haar soorten hebben afzonderlijke vectoren, die zijn geplaatst. Wat betreft de lineaire versies, zijn ze gebaseerd op het feit dat cultuur kan ofwel worden afgebroken of evolueren of veranderen voortdurend, zonder afhankelijk te zijn van de vooruitgang of achteruitgang.

Volgens dergelijke benaderingen worden de volgende modellen van culturele dynamiek onderscheiden:

1. Cyclische, die twee richtingen heeft - inversie en een spiraal.

2. Lineair. Dit type wordt evolutionair genoemd, waarbij er een ontwikkeling is van eenvoudig naar complex.

3. Deviant. In deze situatie is de dynamiek van cultuur een afwijking in ontwikkeling van het hoofdsysteem van gedrag. Er is dus een proces van degradatie.

4. Golvend. Volgens deze theorie zijn alle recessies en voordelen in de culturele ontwikkeling van de samenleving heel gemakkelijk uit te leggen.

5. Synergetisch. Een soortgelijk model is van toepassing wanneer het nodig is om abrupte wijzigingen te verklaren.

Uitgaande van het voorgaande merken we dat de dynamiek van cultuur - de verandering is die volledig afhankelijk is van historische processen.

De verandering in deze zaak is van toepassing op alle sociale netwerkentechnologieën, artistieke stijlen, gedragsnormen en andere aspecten van ontwikkeling. Men gelooft dat innovatie het mechanisme is dat de ontwikkeling van het culturele proces in een of andere richting teweegbrengt. Het kan op zijn beurt van twee soorten zijn: lenen en uitvinden. De tweede ontstaat op basis van het intraculturele conflict dat plaatsvindt in de samenleving.

De dynamiek van cultuur zit er ook ineen directe afhankelijkheid van traditie, die een middel is om cultuur te reproduceren door middel van alle tools die ooit hebben bestaan ​​en legitiem waren in gebruik. Als het wordt afgewezen, heeft dit een negatief effect op het ontwikkelingsproces. Volgens de geschiedenis, wanneer de wereld de bestaande tradities verlaat, blijft de maatschappij evolueren, maar uiteindelijk is het resultaat hiervan de klassenstrijd.

Voor de samenleving is de beste optie wanneer de "gulden middenweg" wordt gevonden. In dit geval gaat het mee met de innovaties en wordt de cultuur niet bewaard.

Vergeet niet dat de dynamiek van cultuur voor de systematische ontwikkeling ervan de volgende factoren zou moeten inhouden:

1. Gedragsmodellen.

2. Avant-garde cultuur, die ook de ontwikkeling van de samenleving stimuleert.

3. Marginale cultuur, die ontstaat als een tussenpersoon op het kruispunt van verschillende sociale groepen.

4. Dissident, gebaseerd op vertegenwoordigers van de kunst, die het niet eens zijn met dogma's en algemeen aanvaarde regels.

5. Vertegenwoordigers van andere staten die bijdragen aan de opkomst van nieuwe landen en zelfs continenten.

Elke cultuur ontwikkelt zich op de een of andere manier, want zonder deze zou de wereld niet bestaan ​​en zouden de tradities zelf verouderd zijn. Daarom zijn de veranderingen die plaatsvinden in de maatschappij natuurlijk.