Filosofisch wereldbeeld in het systeem van vormen en vormen van menselijk bewustzijn

Filosofisch wereldbeeld is een van de vormenmenselijk bewustzijn, een systeem van opvattingen over het individu en zijn plaats in de wereld. Zijn hoofdcomponent is kennis over de wereld en over de mens, maar toch is de totaliteit van kennis geen wereldbeeld. Als dit zo was, dan was het, zoals de filosofen-verlichters geloofden, voldoende om mensen over enige kennis te informeren, en zij konden hun gedachten veranderen zonder interne twijfels en crises. Een dergelijke positie ontwikkelt zich immers meestal door persoonlijke attitudes, innerlijk werk, het overwinnen van de eigen problemen.

Omdat om de kenmerken van het filosofische te begrijpenwereldbeeld, moet je allereerst dit hele concept analyseren. We kunnen zeggen dat dit de naam is van de synthese van kennis en de relatie van een persoon tot de werkelijkheid en hemzelf, de integriteit van zijn overtuigingen, idealen, waarden en oriëntaties. De wereldvisie kan verschillen, afhankelijk van de sociale groep of behorend tot een collectief - publiek, burgerlijk individu. Het onderscheidt verschillende aspecten - bijvoorbeeld, emotioneel sensueel en intellectueel. Filosoof Karl Jaspers merkte op dat wanneer zij het eerste aspect willen benadrukken, zij gewoonlijk over dergelijke subsystemen van de wereldvisie praten als het wereldbeeld, de perceptie van de wereld en de houding. Het intellectuele aspect wordt het best weerspiegeld in de term 'wereldbeeld'.

Filosofisch wereldbeeld is een van de typenontwikkeling en vorming van persoonlijkheid, als we het hebben over een individueel fenomeen, en het historische type sociaal bewustzijn, als het een kwestie is van de spirituele cultuur van de mensheid. Er is ook een groepsvisie op de wereld. De term zelf werd door Immanuel Kant geïntroduceerd in het filosofisch discours. In verschillende systemen, evenals in verschillende tijdvakken, worden emoties, gevoelens en begrip op verschillende manieren en in verschillende verhoudingen gepresenteerd. Elk wereldbeeld, ongeacht de structuur en classificatie ervan, kan echter niet bestaan ​​zonder overtuigingen. Ze verenigen gedachten en ideeën met aspiraties en acties.

Bovendien wordt deze vorm van zelfbewustzijn ook geaccepteerdonderverdeeld in vitale praktische en theoretische, conceptuele soort. In de eerste overheersende gezond verstand en klassieke installatie, vaak uitgedrukt in gezegden, spreekwoorden en aforismen en het tweede logisch systeem gekenmerkt door inherente categorische apparatuur en procedures bewijsmateriaal en gegevens. Filosofische vooruitzichten van de tweede soort. De functionele doel is dat door dit geloof systeem een ​​persoon zich bewust is van zijn rol in de wereld en vormt een vitale installaties. Zo is het gericht op het oplossen van de belangrijkste problemen van hun bestaan, zich bewust zijn van de eisen van hun gedrag en de zin van het leven.

Historisch gezien drie hoofdtypenwereldbeschouwing - mythologisch, religieus en filosofisch. Het bestaan ​​van een mythologisch beeld van de wereld met bepaalde waarden werd afgesloten door de Franse culturoloog Levi-Bruhl. Deze vorm van ontwikkeling van het menselijk bewustzijn wordt gekenmerkt door de vergeestelijking van natuurlijke krachten, animisme en partisipatie (een gevoel van verbondenheid met alles wat er in de wereld gebeurt). Echter, al in de latere stadia van de ontwikkeling van de mythe was er ook een filosofisch wereldbeeld in mythopoëtische vorm, waardoor hij spirituele waarden van een onbereikbaar patroon kon genereren. Religie als een vorm van bewustzijn van de mensheid is een meer volwassen stadium van begrip van het wezen van het individu en de wereld. Daarin ontstaan ​​de grondslagen van een filosofie die specifiek is voor de filosofie. Bovendien wordt in religie, samen met het wereldbeeld kenmerkend voor mythe, een belangrijke rol gespeeld door de wereldbeschouwing, religieuze ideeën, die onderbouwd worden door theologen. Niettemin is de basis voor religie gevoelens en geloof, en de filosofie speelt een ondergeschikt karakter.

Het filosofische wereldbeeld zelf is dat welconsequent rationeel, conceptueel en theoretisch. Maar het verklaart niet alleen kennis in een conceptuele vorm, maar zijn ideeën, de betekenis van posities en concepten veroorzaken discussies en argumenten, mensen zijn het erover of niet eens, accepteren of accepteren deze theorieën niet. De filosofie rechtvaardigt dus niet alleen zichzelf met theoretische argumenten, maar genereert ook overtuigingen en geloof, hoewel religie, in tegenstelling tot godsdienst, een ondergeschikte rol speelt in filosofische concepten. Sommige filosofen noemen dit type wereldbeeld echter een geloof.