Is apolitiek een teken van onverschilligheid voor de jeugd of niet?

Apoliticaliteit in de moderne samenleving is dat weleen echt sociaal fenomeen. De resultaten van het onderzoek tonen aan dat het aandeel van de jongere generatie dat deelneemt aan politieke activiteiten afneemt. En het is dit deel van de samenleving dat grote economische, demografische en politieke betekenis heeft voor de staat. Apoliticaliteit is een sociaalpsychologisch kenmerk van een persoon, dat het mogelijk maakt om het te definiëren als inactief, verstoken van enige belangen en niet deel te nemen aan de bestemming van de staat.

De definitie van apoliticaliteit

Het begrip van apoliticality komt uit een combinatie vanGriekse woorden "a" (negatief deeltje) en politikos ("staatszaken"). Het betekent een onverschillige en passieve houding, zowel voor het sociale leven van de samenleving als voor politieke activiteiten. Apoliticaliteit is een bepaalde positie van een bepaald individu voor de voortdurende veranderingen in het land, die verband houden met verkiezingen, een verandering in de stijl van management, de uitvoering van hervormingen,

Tekenen van apoliticaliteit

De achtergrond van dit fenomeen in Rusland kreeg vorm in deeind jaren negentig. Maar ondanks het feit dat de levensstandaard en stabiliteit in de staat zijn gegroeid, stimuleert dit de jeugd niet om hun toekomst te beïnvloeden, om interesse te tonen in deelname aan het politieke leven van de staat.

In de afgelopen decennia aanzienlijkde apolitieke aard van de jeugd is toegenomen. Invloed op democratie, naleving en handhaving van burgerrechten en vrijheden vindt niet plaats in die vormen en met de intensiteit die inherent is aan een actieve civiele samenleving.

Vandaag hebben we een goed gedefinieerd modelconsumptiemaatschappij, wat betekent dat de actie van elk individu primair in hun eigen belang en vervolgens in het collectief plaatsvindt. De nieuwe generatie heeft jarenlang informatie opgeslorpt en doorgegeven die niet alleen tegen hen was gericht, maar tegen de hele samenleving, en die valse waarden vormde.

Volgens waarnemers, in het moderne Ruslander worden een groot aantal jongerenorganisaties opgericht, partijen streven ernaar het op te nemen in hun projecten en programma's, om te worden geactiveerd door betrokkenheid bij de politiek en het openbare leven. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat de Russische jeugd inderdaad gepolitiseerd is en deel uitmaakt van alle processen.

Oorzaken van apoliticaliteit bij jongeren

Apoliticaliteit is de gesel van de moderne staat. Deze stand van zaken is grotendeels objectief geconditioneerd. Ten eerste zijn de vitale belangen van adolescenten en jongeren gelokaliseerd op het probleem van het aangaan van een zelfstandig leven, terwijl interpersoonlijke en intrafamiliale communicatie de verwerving van sociale ervaring beperken. Alleen met de groei van verschillende verbanden en relaties (werk, leger, instituut, familie, enz.) Kan de herverdeling van vitale belangen ten gunste van politieke en publieke participatie plaatsvinden. Ten tweede ligt de reden voor de passieve manifestatie van een actieve burgerlijke positie in de de-ideologisering van de gehele bevolking. Tot op zekere hoogte wordt deze situatie geassocieerd met de sociaaleconomische status van een bepaalde jongere. Het is juister om te zeggen dat dit ook afhangt van het opleidingsniveau, de opvoeding en de houding ten opzichte van werk. Men gelooft dat er een passieve en actieve apoliticaliteit is.

Onderzoek naar politieke voorkeuren van jongeren

Om de apolitieke aard van de jeugd te bewijzen, genoegwenden tot de resultaten van onderzoek gericht op het identificeren van de voorkeuren van de nieuwe generatie. Ze werden uitgevoerd door wetenschappelijke organisaties en individuele wetenschappers (sociologen, politicologen).

De conclusies waren teleurstellend: ongeveer de helft van de respondenten neemt op geen enkele manier deel aan het politieke en openbare leven van het land, zij hebben geen stemrecht. De houding van jongeren ten opzichte van partijorganisaties is zeer dubbelzinnig: slechts weinigen hebben over dergelijke structuren gehoord en de meerderheid weet helemaal niets, dus vullen ze de rijen partijen niet aan.

In het geval van verkiezingen kunnen ze niet zeggen welke partij zal stemmen. Ongeveer een kwart van de jonge Russen woont helemaal geen stembureaus bij.

Het aantal burgers neemt af, optioneel (van tijd tot tijd) met belangstelling voor politieke evenementen, en ongeveer een derde vertoont geen enkele activiteit in dit plan.

Tegelijkertijd is het radicaal verkeerdde bewering dat apoliticaliteit een totaal fenomeen is. Meer dan een derde van de jongere generatie luistert, leest nieuws van verschillende mediakanalen. Sommigen, hoewel dit aandeel klein is, maken kennis met de economische ontwikkelingsprogramma's van de staat en streven ernaar een eigen bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het maatschappelijk middenveld en de sociale staat. Maar, zoals de praktijk laat zien, op dit moment is dit niet genoeg. Het is noodzakelijk drastische maatregelen te nemen om jongeren bij het actieve politieke leven te betrekken.