Niet alle mensen zijn diep geworteld in depolitieke complexiteit. Echter, op het minimum niveau dat nodig is voor iedereen. In Oekraïne is er een echte oorlog. Het heeft op één of andere manier betrekking op alle inwoners van de post-Sovjet-ruimte. De diplomaten proberen het conflict op verschillende manieren te regelen. Als je je er in verdiept, zul je zeker de uitdrukking "Norman" -formaat tegenkomen. Deze uitdrukking duidt slechts één van de politieke manieren aan om de conflicterende partijen te beïnvloeden. Wat is het anders dan anderen, wat zijn de kenmerken ervan? Laten we het begrijpen.
Aan het einde van 2013 in Oekraïne, een anderepolitieke crisis. Sommige deskundigen zeggen dat het in principe niet afliep, langer dan tien jaar duurde, dan opflakkerde en dan een tijdje ophield. Dit land, gelegen in het hart van Europa, is doorvoer voor goederen en energiebronnen. Hierin ligt het belang van het handhaven van relatieve kalmte, waar het "Norman" -formaat op werkt. Dit is erg belangrijk voor de economieën van de omliggende staten. Europa en Rusland zijn immers nauw met elkaar verbonden. Voordat de crisis escaleerde, ontwikkelde de handelssamenwerking zich gestaag. Er wordt gezegd dat het Oekraïense conflict zelf is ontstaan in verband met deze, duidelijk zichtbare vooruitgang bij het bereiken van een serieuze economische onderlinge afhankelijkheid. In Oekraïne was er een machtswisseling. Niet alle burgers waren het eens met de vorm en essentie van het nieuwe leiderschap. De Krim veranderde haastig de ondergeschiktheid van de staat, en in de regio's Donetsk en Lugansk ontstond een actieve separatistische beweging. Kiev reageerde op hem door een antiterroristische operatie. Er brak een echte oorlog uit. Het "Norman" -formaat is een onderhandelingsproces waarbij landen proberen een gewapend conflict te doven en hun beslissing over te brengen naar "vreedzame sporen". Inspanningen zijn niet altijd effectief. Maar de complexiteit van het probleem is geweldig.
Laten we nu zien wie er ontmoet. Het "Norman" -format van de onderhandelingen is immers niet de enige vorm van diplomatiek werk gericht op het oplossen van het conflict. Trouwens, hij verscheen bijna per ongeluk. Hoewel dat niet zo is in de diplomatie. Maar voor de toeschouwer leek de verschijning van zo'n indeling van vergaderingen een gelukkig toeval.
Er moet aan worden herinnerd datVerschillende pogingen werden gedaan in de Oekraïense situatie in een andere samenstelling. Al op 17 april 2014 werd deze kwestie besproken door vertegenwoordigers van alle dezelfde partijen, maar met deelname van de Verenigde Staten. Dit formaat heette "Genève". Het fundamentele verschil is de deelname aan onderhandelingen van buitenlandse diplomaten. Ze zetten natuurlijk Europeanen onder druk om hun eigen doelen te realiseren. Tegelijkertijd worden de problemen en ambities van de EU niet bijzonder in aanmerking genomen.
Rusland overwoog een dergelijke configuratieonderhandelaars ongeschikt. Per slot van rekening flakkert de oorlog op ons continent op. Daarom moet het worden voorkomen door de staten die er rechtstreeks bij betrokken zijn. Bovendien lijkt het standpunt van de VS dubbelzinnig. Ze worden vaak beschuldigd van het ontketenen van militaire acties, herinnerend aan de historische gebeurtenissen van 70 jaar geleden. Dit verwijst naar het begin van de Tweede Wereldoorlog. Daar was ook zonder de Staten niets aan de hand. En het was deze staat die dividenden ontving van miljoenen doden.
Nadat de deelnemers begrepen hebben, is het noodzakelijk om te begrijpen watde politieke betekenis van een dergelijke compositie. Het is een feit dat het "Norman" -formaat niet per ongeluk verscheen. Dit is een poging (tot nu toe onduidelijk, succesvol of niet) om de EU uit de VS te "ontkoppelen". Het is geen geheim dat het leiderschap van de Europese Unie niet de enige is die beslissingen neemt. En je zou met je vingers naar de situatie kunnen kijken totdat het tot een oorlog kwam. Vanuit het oogpunt van de Russische Federatie heeft de VS nu een "rotzooi" nodig. Hun plicht is zodanig dat het onmogelijk is om ervan af te komen zonder ernstige problemen van wereldwijde omvang. Zoals experts zeggen, het Amerikaanse plan is niet nieuw. Amerika draagt bij aan de opkomst van een hevig conflict, terwijl het aan de zijlijn blijft. Net als in de vorige eeuw zullen de staten de strijdende partijen helpen met wapens en andere noodzakelijke goederen, waarmee ze hun eigen problemen oplossen. Dit is hun plan vereenvoudigd.
Het "Norman" -formaat van de vergadering ontstond als eenhet tegenwicht tegen agressieve, zelfs tot op zekere hoogte, gemene plannen van de transatlantische hegemoon. Het maakt niet uit hoe afhankelijk de EU is van de Verenigde Staten, en wil meer leven. Geen enkel land heeft een verlangen om slachtoffer te worden. Dus de staten van de Euraziatische ruimte proberen onafhankelijkheid te tonen. Dat wil zeggen, samen problemen oplossen, zonder directe betrokkenheid van de Verenigde Staten. Ze zullen tenslotte sterven in een hete oorlog, als ze geen actieve verdedigingsacties ondernemen. En de Russische president probeerde lang geleden Angela Merkel te bereiken. Vaak sprak hij in zijn toespraken over het onderwerp relaties tussen de staten van het continent, verwijzend naar een vrij partnerschap zonder een transatlantische 'herder'. De bijeenkomst in het "Norman" -formaat wordt gezien door de reactie van de EU op de geopolitieke zugzwang, die tot uiting kwam in het Oekraïense conflict. Al in 2013, na de vlucht van Janoekovitsj uit het land, werd het duidelijk dat alle partijen hun belangen zouden moeten verdedigen. De situatie is buitengewoon ingewikkeld. En het einde van de ergernis is nog niet gezien.
Om volledig te begrijpen wat "Norman" betekentformaat, het is moeilijk, zo niet om andere vormen van politieke contacten te overwegen. De beschreven politieke configuratie houdt immers geen rekening met een van de belangrijkste deelnemers aan de confrontatie. Er zijn namelijk geen vertegenwoordigers van zelfverklaarde republieken bij betrokken. Maar hoe kun je het schieten stoppen, als je geen rekening houdt met de mening van de directe deelnemer in de schermutselingen? Het is duidelijk dat deze situatie niet past bij Rusland, dat de 'bondgenoten' proberen te ontmaskeren als een agressor. Of, op zijn minst, een deelnemer aan een gewapend conflict. Eind juli 2014 vond de eerste bijeenkomst in het Minsk-format plaats. Volgens de naam van de hoofdstad van Wit-Rusland, waar het evenement plaatsvond. Vertegenwoordigers van de OVSE nemen hieraan deel van de EU-zijde. Diplomaten van de Russische Federatie, evenals de voormalige Oekraïense president Leonid Koetsjma, komen naar Minsk. De zelfverklaarde republieken zijn betrokken bij de onderhandelingen.
Hier is het noodzakelijk om een beetje af te leiden en over te pratensubtiliteiten van de politiek. Een eenvoudig persoon begrijpt dat het nodig is om diegenen die schieten, of beter gezegd, hun leiderschap "te tolereren". Maar het gaat niet zozeer om geopolitiek. De belangen van "grote spelers" worden hierbij in aanmerking genomen. Mensen vergeten op een of andere manier de mensen. De media vertellen ons over de gebeurtenissen en missen het feit dat de formaten erg van elkaar verschillen. "Norman" ziet er behoorlijk officieel uit. Onderhandelingen worden gevoerd op het niveau van staatshoofden of hun afdelingen buitenlands beleid. Minsk is een andere kwestie. Er zijn mensen die niet helemaal officieel zijn. In elk geval worden niet alle landen internationaal erkend. Als de OVSE of de Russische ambassadeur in Oekraïne gedwongen wordt om in overweging te worden genomen, kijken ze wantrouwend naar L. Kuchma. En vertegenwoordigers van de republieken worden helemaal niet in aanmerking genomen. Ze kunnen zo veel als ze willen onderhandelen, maar ze zijn niet verplicht om aan hun verplichtingen te voldoen. En niemand zal dwingen. Herken de diplomatie van de LNR en de NDP niet, daarom zal niemand ter wereld ze bijvoorbeeld niet verdedigen in de VN.
Rusland tolereerde zo'n situatie niet. Het was nodig, zoals diplomaten zeggen, om de republieken te legaliseren. Dat wil zeggen, een situatie creëren waarin de wereldgemeenschap hun bestaan zou moeten erkennen, zij het niet formeel, maar in feite. Het doel was om in de republieken de kant van het conflict te zien, dus onderhandelingen. Het was trouwens buitengewoon moeilijk om het te doen. De EU en de VS verzetten zich. Er was een plan om de onderhandelingen naar Astana te "verplaatsen". Maar hij was niet voorbestemd om uit te komen. Het was noodzakelijk om een vergadering van het "Norman Quartet" in Minsk te organiseren. Aldus waren de formaten een tijdje verenigd. Maar de essentie was dat vertegenwoordigers van de republieken daar aanwezig waren. Daarom moesten ze toegeven, zij het met voorbehoud. Ze zeggen dat Merkel en Hollande hen hebben ontmoet. Trouwens, we zaten meer dan zestien uur. Maar het was klaar! Na de beschreven bijeenkomst werd het Minsk-format (met deelname van de republieken) erkend in de wereld.
Deze vraag wordt door alle denkende mensen gesteld, zo nietde planeet, dan is het Euraziatische continent juist. Over de vraag of de wereld op Oekraïense bodem zal komen, in de letterlijke zin van het woord hangt het leven van iedereen af, en dat is waarom. Het "Norman" -formaat heeft als doel bij te dragen aan het scheppen van voorwaarden voor het ontstaan van een nieuwe wereldorde. Zeker, niet iedereen ziet dit. Deskundigen zeggen echter direct dat het politieke systeem vlak voor onze ogen aan het veranderen is. Dag na dag ontvouwen zich situaties die nog een kleine stap naar een multipolaire wereld mogelijk maken. En het is onmogelijk totdat de hegemoon weerstand ondervindt van zijn naaste bondgenoten. Andere landen hebben al lang "dove" ontevredenheid getoond. Maar de VS is altijd de steunpilaar van de EU geweest. Het is noodzakelijk om het in de eerste plaats te "herbouwen". Hier is de geopolitieke betekenis van het "Normandische" formaat.
</ p>