Rationeel natuurbeheer en zijn principes

60e eeuw van de twintigste eeuw werd bepalendtijd voor het ecologische veld: het was toen dat vertegenwoordigers van de wetenschap zich realiseerden dat rationeel natuurbeheer een noodzakelijke maatregel is, zonder welke onze middelen snel zullen worden verbruikt.

De aandacht van de wetenschappelijke wereld voor dit probleem waswordt veroorzaakt door de zich actief ontwikkelende industrie, die weliswaar snelle vooruitgang liet zien, comfortabele leefomstandigheden creëerde, de economie ontwikkelde, maar tegelijkertijd ook de middelen opgebruikt en bijdroeg aan de verstoring van het ecosysteem.

Wat is milieubeheer?

Onder het gebruik van de natuur betekent de mogelijkheidgebruik van hulpbronnen en milieu-eigenschappen. Ze kunnen economisch, ecologisch, gezondheid en cultureel zijn. Afhankelijk van deze indeling zijn de vormen van natuurbeheer ook verdeeld: gezondheid, cultureel, ecologisch en economisch, waarvan de laatste de leidende is. Deze vier vormen zijn op hun beurt weer in tweeën verdeeld, afhankelijk van het specifieke gebruik: speciaal en algemeen.

Bijna al deze vormen van natuurgebruik zijn onderworpen aan overheidscontrole, en dit maakt deel uit van het milieubeleid.

Rationeel natuurbeheer is een systeemde interactie van de mensheid met de natuur, die bestaat in de geplande transformatie van de omgeving, rekening houdend met het gebruik van die middelen die niet worden vernieuwd, en staatscontrole speelt hier een belangrijke rol.

De machtsstructuren van de staten proberen dithet gebruik van de natuur beheersen door middel van wetgevingshandelingen: de vorm van algemeen natuurbeheer houdt bijvoorbeeld geen speciale vergunning in. Deze categorie omvat het gebruik van water en lucht.

Maar speciaal milieubeheerwordt uitsluitend uitgevoerd op basis van een door de verantwoordelijke autoriteiten aan personen of rechtspersonen afgegeven vergunning. Speciale traktaties omvatten het gebruik van ondergrond, land, bos en dieren in het wild.

Principes van rationeel natuurbeheer

Sinds hernieuwbaar en niet-hernieuwbaarnatuurlijke hulpbronnen met actief en onbeperkt gebruik kunnen worden uitgeput, het wordt noodzakelijk om principes te formuleren voor een rationeel gebruik van natuurlijke hulpbronnen.

1. Planning en voorspelling. Rationeel natuurbeheer impliceert een wetenschappelijke benadering van de analyse van de situatie in verband met natuurlijke hulpbronnen. Hiertoe worden commissies georganiseerd die gegevens verzamelen en de staat van middelen onderzoeken, en op basis van de verkregen gegevens wordt een rapport opgesteld dat dient om een ​​van de soorten beheer op te lossen: zacht of hard.
2. De systeembenadering. Dit principe impliceert een uitgebreide beoordeling van de invloed van productie op het milieu. Het is een feit dat ecologische systemen met elkaar zijn verweven, en daarom, met de nadruk op één gebied van hulpbronnen, bestaat het risico dat anderen uitgeput raken (bijvoorbeeld door de vruchtbaarheid te vergroten door actieve irrigatie).
3. Optimization. Dit principe is gebaseerd op het feit dat het bij het redden van middelen noodzakelijk is om aandacht te schenken aan de economische sector in de regio.
4. Complex gebruik. Volgens dit principe is het beter om industriële bedrijven in een bepaald gebied te bouwen, rekening houdend met de mogelijkheid om veel middelen te gebruiken. Dit wordt gedaan om een ​​kleiner gebied te vervuilen.
5. Introductie van ecologische en economische systemen. Het doel van dit principe is om dergelijke systemen te ontwikkelen en te installeren die het milieu minder vervuilen en tegelijkertijd minder hulpbronnen verbruiken. Het meest populaire voorbeeld zijn windkrachtcentrales. Ze hebben zich verspreid in West-Europa, maar toch schaden ze de persoon vanwege de vibratie die ze tijdens het werk creëren. Daarom moeten ze enkele kilometers van bevolkte gebieden worden gebouwd.

Dus kan worden gezegd dat naleving van deze principes, rekening houdend met moderne milieuproblemen, de schade veroorzaakt door de mens slechts ten dele kan verminderen.