Homogene definities: voorbeelden. Voorstellen met homogene definities

Onjuiste interpunctie - éénvan de typische fouten gemaakt in geschreven meningsuiting. De meest complexe interpunctieteregels zijn meestal het plaatsen van komma's in zinnen met heterogene of homogene definities. Alleen een goed begrip van hun kenmerken en verschillen helpt om het record correct en goed leesbaar te maken.

Wat is een definitie?

Dit is een secundair lid van de zin, die het teken, de eigenschap of de kwaliteit van het object aanduidt dat door het zelfstandig naamwoord wordt aangegeven. Meestal uitgedrukt in de naam van het adjectief (witte sjaal), het deelwoord (rennende jongen), een voornaamwoord (ons huis), rangnummer (tweede nummer) en beantwoordt de vragen "wat?" "Van wie?". Er zijn echter gevallen van gebruik als een definitie van het zelfstandig naamwoord (kleed je in een kooi), een werkwoord in de vorm van een infinitief (droom van de mogelijkheid om te vliegen), een adjectief in een eenvoudige vergelijkende graad (het oudere meisje verscheen), bijwoorden (hard gekookt ei).

Wat zijn homogene leden?

De definitie van dit concept wordt gegeven in de syntaxis enbetreft de structuur van een eenvoudige (of predicatieve deel van een complexe) zin. Homogene termen worden uitgedrukt door de woorden van één woordgedeelte en dezelfde vorm, afhankelijk van hetzelfde woord. Bijgevolg zullen ze de algemene vraag beantwoorden en dezelfde syntactische functie vervullen in de zin. Homogene leden worden aan elkaar gekoppeld door een compositorische of een niet-gerelateerde link. Er moet ook worden opgemerkt dat het meestal mogelijk is om ze opnieuw in te delen als onderdeel van de syntactische structuur.

Op basis van de bovenstaande regel kunnen we zeggen dat homogene definities het onderwerp karakteriseren op basis van gemeenschappelijke (vergelijkbare) kenmerken, kwaliteiten. Beschouw de zin: "In de tuin boven hun mede-bloemen stonden witte, scharlakenrode, bordeauxrode toppen van nog niet bloeiende rozen". De homogene definities die erin worden gebruikt, duiden kleur aan en karakteriseren daarom het onderwerp met hetzelfde teken. Of een ander voorbeeld: "Al snel hing over de hitte-gehavende stad lage, zware wolken". In deze zin is een functie logisch gerelateerd aan de andere.

In homogene en homogene definities: onderscheidende kenmerken

Deze vraag veroorzaakt vaak moeilijkheden. Laten we, om het materiaal te begrijpen, nader onderzoeken wat de kenmerken van elke groep definities zijn.

Dit zijn de belangrijkste kenmerken, waarvan de kennis het mogelijk maakt om gemakkelijk onderscheid te maken tussen zinnen met homogene definities en niet-homogene definities. Plaats dus de leestekens juist.

Als u daarnaast de syntactische en interpunctie-analyse van de zin uitvoert, moet u de volgende belangrijke punten onthouden.

Definities die altijd homogeen zijn

1. De aangrenzende adjectieven karakteriseren het onderwerp volgens één kenmerk: grootte, kleur, geografische positie, evaluatie, sensaties, etc. "In de boekhandel koos Zahar van tevoren gidsen over de Duitse, Italiaanse en Franse cultuur".
2. De groep synoniemen die in de zin wordt gebruikt: zij noemen hetzelfde kenmerk op verschillende manieren. "Vanaf de vroege ochtend was iedereen in het huis in een vrolijke, feestelijke stemming, veroorzaakt door het nieuws van gisteren".
3. Definities na het zelfstandig naamwoord, met uitzondering van termen als de grijper. Bijvoorbeeld, in A. Pushkin in het gedicht vinden we: "Op weg naar de winter, borrelt de drievoudige windhond". In dit geval verwijst elk van de adjectieven rechtstreeks naar het zelfstandig naamwoord, terwijl elke definitie logisch opvalt.
4. Homogene leden van de zin vertegenwoordigen een semantische gradatie, d.w.z. indicatie van het teken in de lift. "De zusters, omhelsd door een vreugdevolle, feestelijke, stralende stemming, konden emoties niet langer verbergen".
5. Niet-gecoördineerde definities. Bijvoorbeeld: "Een lange man kwam de kamer binnen in een warme trui, met glanzende ogen, een betoverende glimlach".

De combinatie van een enkel adjectief en deelneming omzet

We moeten ook stoppen bij de volgende groepdefinities. Het wordt naast elkaar gebruikt en is gerelateerd aan één zelfstandig naamwoord bijvoeglijk naamwoord en deelwoordwissel. Hier is interpunctieontwerp afhankelijk van de positie van de laatste.

Homogeen is bijna altijd een definitie die overeenkomt met het "single adjective + participial turnover" -schema. Bijvoorbeeld: "In de verte werden de donkere bergen boven het woud gezien". Als de deelronde echter vóór het adjectief wordt gebruikt en niet verwijst naar het zelfstandig naamwoord, maar naar de hele combinatie, werkt de regel 'leestekens met homogene definities' niet. Bijvoorbeeld: "Op de vochtige aarde vielen de gele bladeren wervelend in de herfstlucht zachtjes".

Er moet nog één ding worden overwogen. Beschouw dit voorbeeld: "In het midden van de dikke, donkere schemering, de dennenbomen verspreidend, was het moeilijk om het smalle pad te zien dat aan het meer was gelegd". Dit voorstel met geïsoleerde homogene definities bracht de participerende omzet tot uitdrukking. En de eerste van hen bevindt zich tussen twee afzonderlijke bijvoeglijke naamwoorden en verduidelijkt de betekenis van het woord "dicht". Daarom is de letter volgens de regels voor de registratie van homogene leden gemarkeerd met leestekens.

Gevallen waarbij een komma optioneel is, maar de voorkeur heeft

1. Homogene definities (voorbeelden hiervan zijn vaak te vinden in fictie) duiden verschillende, maar meestal begeleidende, oorzakelijke kenmerken aan. Bijvoorbeeld: "'S Nachts (kan worden ingevoegd OMDAT) De verlaten straten waren duidelijk zichtbare lange schaduwen van bomen en lantaarns". Nog een voorbeeld: "Plotseling, voor het horen van de oude man, oorverdovend, (COS) vreselijke bliksemschichten".
2. Voorstellen met scheldwoorden die een diverse beschrijving van het onderwerp geven. Bijvoorbeeld: "En nu, kijkend naar Luzhins grote, bleke gezicht, was ze ... vervuld van medelijden"(V. Nabokov). Of in A. Tsjechov: "Het was een regenachtige, vuile, donkere herfst".
3. Bij gebruik van adjectieven in een figuurlijke zin (dicht bij epitheta): "De grote, bange ogen van Timoteüs waren verdrietig en keken recht voor zich uit".

Vergelijkbare homogene definities zijn hiervan voorbeeldentonen - zijn een uitstekend middel om uitdrukking te geven aan een kunstwerk. Met hun hulp benadrukken schrijvers en dichters bepaalde significante details in de beschrijving van het onderwerp (persoon).

Uitzonderlijke gevallen

Soms kan men in spraak spreken met zinnen met homogene definities, uitgedrukt door een combinatie van kwalitatieve en relatieve adjectieven. Bijvoorbeeld: "Tot voor kort stonden oude en lage huizen op deze plek, nu nieuw, hoog". Zoals in dit voorbeeld te zien is, zijn er in dit geval twee groepen definities gerelateerd aan één zelfstandig naamwoord, maar met de tegenovergestelde betekenis.

Een ander geval betreft definities, die aan elkaar gerelateerd zijn door verklarende relaties. "Absoluut andere geluiden, vreemd voor de jongen, werden gehoord vanuit een open raam". In deze zin, na de eerste definitie, zijn de woorden "namelijk" en "dat is" geschikt.

Regels voor interpunctie

Hier hangt alles af van hoe homogene definities met elkaar verband houden. Komma's worden in communicatie zonder binding geplaatst. Voorbeeld: "Op de veranda zat een lage, gerimpelde, gebochelde oude vrouw op de stoel, stil wijzend naar de open deur". In de aanwezigheid van creatieve vakbonden ("in de regel", "en") zijn leestekens niet nodig. "De vrouwen in witte en blauwe handgeweven shirts tuurden in de verte, in de hoop dat ze te weten zouden komen wie de rijder naderde". Deze clausules zijn dus onderworpen aan interpunctie regels die van toepassing zijn op alle syntactische constructies met homogene termen.

Als de definities niet homogeen zijn (hun voorbeelden worden in de tabel behandeld), wordt er geen komma tussen geplaatst. Uitzonderingen zijn zinnen met combinaties die een dubbele interpretatie mogelijk maken. Bijvoorbeeld: "Na veel discussie en reflectie, werd besloten om zijn toevlucht te nemen tot andere beproefde methoden". In dit geval hangt alles af van de betekenis van het avondmaal. De komma wordt geplaatst, als vóór het woord "bewezen" kan worden ingevoegd "namelijk."

conclusie

Analyse van al het bovenstaande leidt tot de conclusie,die interpunctiewijsheid hangt meer af van de kennis van een bepaald theoretisch materiaal over de syntaxis: wat is de definitie, homogene termen van de zin.