Psychologen begonnen de term Oedipus te manipulerencomplex in het begin van de 20e eeuw met de indiening van Freud. Het gaat over de tegenstrijdige gevoelens van jonge kinderen tegenover ouders, waarvan de onbewuste seksuele aantrekkingskracht de eerste voorwaarde is.
Freud onderscheidde twee psychologische gebiedenontwikkeling van het kind volgens het nieuwe concept: positief en negatief Oedipus-complex. De eerste variant verklaarde de periode van de kindertijd met de uitgesproken wens om de ouder van het andere geslacht te bezitten. In dit geval is er een vijandig gedragspatroon tegenover de jongen tegenover de paus en de meisjes tegenover hun moeder. Ondanks dit wordt het proces als positief beschouwd, omdat het een heteroseksuele aantrekkingskracht aangeeft.
Het tweede type ontwikkeling van de psychische sfeer is de wetenschappernegatief genoemd, omdat hij in hem biseksuele tekenen van relaties zag. Het kind in een bepaald stadium van zijn leven begint seksuele impulsen te geven aan de ouder van zijn geslacht. Tegelijkertijd worden de jongens naar de moeder en de meisjes naar de vader gestuurd.
Trends in gedrag en expressie van gevoelens kunnen periodiek verweven raken in complexe combinaties van heteroseksuele en homoseksuele driften.
Tijdens het onderzoek bleek dathet meest uitgesproken Oedipus-complex wordt waargenomen bij kinderen die de leeftijd van drie, vier, vijf jaar hebben bereikt. Verder put het psychologische probleem zich tijdens de latente ontwikkelingsfase volledig uit. Met het begin van de puberteitfase wordt de seksuele vraag opnieuw relevant voor het kind. Met de gunstige ontwikkeling van kinderen ontgroeien hun tegenstrijdige gevoelens ten opzichte van ouders in het laatste stadium van de puberteit, en transformeert ze in een natuurlijk kanaal van psychologische en seksuele activiteit.
Vanwege het feit dat de psycho-emotionele sfeer van meisjes en jongens functioneert tijdens fallische ontwikkeling met aanzienlijke verschillen, wordt het Oedipus-complex van beide geslachten op een andere manier ervaren.
Vorming van persoonlijkheidsstructuur en oriëntatieinstinctieve motieven zijn afhankelijk van dit fenomeen. Immers, met de leeftijd is het kind meer geneigd om die seksuele rol te spelen in een samenleving die hem in de fallische periode opvolgde. Ouders zijn de eerste seksuele modellen van een persoon waarmee kinderen voor de eerste keer in hun leven worden geconfronteerd. In de toekomst zal het kind door zijn gedrag en uiterlijke kenmerken onderscheid maken tussen mannen en vrouwen en zich uiteindelijk bewust worden van hun genderidentiteit.
Oedipus-complex is een complexe interne worsteling van een klein persoon, waarvoor een positieve oplossing is vereist. Het is noodzakelijk om te kijken, dat tijdens de puberteit leeftijdhet probleem is niet verdwenen in het onbewuste deel van de hersenen. Onverwerkt bewust met de hulp van een volwassen probleem breekt vaak door in de psyche van het kind met een zenuw. De juiste aanpak is om de pubertijd van persoonlijkheidsontwikkeling te voltooien zonder acute interne conflicten.
Het Oedipus-complex heeft een complex resolutiemechanisme,extra werk nodig hebben over psychische problemen buiten de familierelatie tussen de triade moeder, vader en kind. Succes hangt af van het model van relaties dat elke ouder heeft gekozen in de dialoog met zijn zoon of dochter. Het is noodzakelijk om de situatie nauwkeurig uit te werken, waarin kleine dochters het verlangen uiten om hun vader een gemeenschappelijk kind te laten baren. Bij jongens kan het teken van dit complex fantasieën zijn over de castratie van de vader, het verlangen naar zijn dood. Zulke situaties op zichzelf zijn geen signaal van inferioriteit, dreiging, maar vereisen professionele psychologische correctie. Verbanden binnen het gezin kunnen immers gecompliceerd zijn door het Oedipus-complex van de moeder of de vader. Psychische problemen van ouders, die zich in de vroege kinderjaren voordeden, kunnen nog vele jaren onopgelost blijven.
</ p>