SITE ZOEKEN

Binnenlandse politiek van Peter 1

Resultaten van het bewind van Peter 1 waren datbelangrijk, majestueus, dat veel historici terecht de Russische geschiedenis in de pre-Petrinische en post-Peteliaanse tijdperken verdelen. De houding tegenover deze keizer was zowel een struikelblok als een appel van onenigheid voor onderzoekers. Het verdeelde de wetenschappers in twee kampen: de goedkeuring van de transformatie van Petrus 1 en de veroordeling ervan.

Dus, de eerste beschouwen dat de externe en internehet beleid van Peter de Grote diende als een krachtige impuls voor de vooruitgang van het land. De laatsten daarentegen zijn er zeker van dat de keizer door zijn acties alleen de lijfeigenschap en het feodalisme heeft versterkt, en dat het gewelddadig breken van de gevestigde tradities en manier van leven andere schokken met zich meebracht die tijdens zijn bewind plaatsvonden.

Hoe dan ook, het binnenlandse beleid van Peter 1 raakte vrijwel alle sferen van de samenleving.

Een van de belangrijkste transformaties van de keizer -verander het staatssysteem van de overheid. Al in 1708 was het land verdeeld in acht grote provincies om de macht op de grond te versterken. De provincies waren verdeeld in provincies en de provincies waren op hun beurt verdeeld in provincies.

Na de Slag om Poltava is hij volledig hervormdautoriteiten (zowel lokaal als centraal). In 1711 verving de Senaat de Boyar Doema. Negen verkozen door Peter hoogwaardigheidsbekleders gaven de eed, ze schreven ook, beheerden de financiën van de staat, schiepen nieuwe wetten. En in 1722 benoemde Peter 1 ook de procureur-generaal.

In de periode van 1718 tot 1721 hebben 10 collegia 50 bestellingen vervangen. Elk college had te maken met een bepaalde sector. De spirituele zaken werden bijvoorbeeld beheerd door de synode, gemaakt in 1721.

En de proclamatie in 1721 van Peter 1 door de keizer versterkte ten slotte zijn macht als een onbeperkte, autocratische monarch.

Het interne beleid van Peter 1 leidde totsociale transformaties. Volgens het decreet betreffende het gemeenschappelijk erfgoed, gepubliceerd in 1714, werden het edele landgoed en het jongenspatrimonium als een en dezelfde beschouwd. Hij verenigde twee landgoederen tot één, wier vertegenwoordigers nobelen werden genoemd. Hetzelfde decreet was verplicht om de nalatenschap aan een van de zonen in de erfenis te geven. Ook werden de edelen bevolen te dienen in de marine, in het leger of in de organen van de staatsmacht.

In 1722 werd de Table of Ranks uitgegeven, die de dienst verdeelde in gerechtelijke, militaire en civiele zaken. De rangen waren veertien, en het was mogelijk om hoger te stijgen, pas na het passeren van de volgende stap.

De gehele bevolking, behalve voor vertegenwoordigers van de geestelijkheid enadel, betaalde een belasting aan de staat, de zogenaamde "per capita belasting" (afzonderlijk voor elke individuele man, en leeftijd en prestaties werden niet in aanmerking genomen). Betaalde belasting en stadsambachtslieden, die bovendien verplicht waren zich in de winkels te registreren. Ook, sinds 1724, kon de boer, zonder de schriftelijke toestemming van de landeigenaar, niet vertrekken naar zijn werk in een andere plaats. En tezelfdertijd werden alle armen, zieken, verminkten en naar kloosters of hofjes in het land opgepikt.

Zo werd geleidelijk een nieuwe samenlevingsstructuur gevormd, gebaseerd op het klassenprincipe en beheerst door de staatswetgeving.

Het interne beleid van Peter de Grote had bijna geen invloed oplandbouw. De ontwikkeling van nieuwe landen, de teelt van nieuwe rassen van vee, de teelt van nieuwe variëteiten van gecultiveerde planten hield niet op. De plichten van de boeren werden niet door de wet, maar door de landheren zelf gevestigd, en daarom waren de dienaren vaak onder de sterkste onderdrukking.

Het binnenlandse beleid van Peter 1 leidde niet altijd totpositieve transformaties. Dit was voornamelijk te wijten aan het ontbreken van een speciaal plan voor het uitvoeren van verschillende hervormingen. Vaak gebeurde het ook dat de vastgestelde voorschriften niet gerechtvaardigd waren en in de loop van de tijd afgeschaft, maar nieuwe werden gecreëerd en onmiddellijk vervangen.

</ p>
  • evaluatie: