Niet-herkende Palestina. De hoofdstad van Ramallah

Hoewel de naam "Palestina" een millennial heeftgeschiedenis, geschillen over het gebruik en de soevereiniteit van de historische regio in het Midden-Oosten zijn nog steeds aan de gang en leiden vaak tot ernstige conflicten in de diplomatieke arena.

Staat zonder grondgebied

Onverwacht voor de internationale gemeenschapde afkondiging van de onafhankelijkheid van Palestina gebeurde in november 1988, toen de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) zijn wens uitsprak om de controle over de landen aan de westelijke oever van de Jordaan te nemen. Tegelijkertijd was er op dat moment geen manier om de realisatie van hun intenties te bereiken.

Er werd aangenomen dat het bevrijde Palestina,waarvan de hoofdstad in Oost-Jeruzalem zou moeten zijn, zal vreedzaam naast Israël bestaan. Dit gebeurde echter niet. De Joodse staat bezette dit deel van de stad. De hoofdstad van Palestina, hoewel alleen administratief, werd in 1993 in Ramallah gevestigd. Tegelijkertijd begon een actief onderhandelingsproces tussen Israël en de PLO.

Ramallah is de hoofdstad van onafhankelijk Palestina

Strikt genomen is Ramallah niet zozeer een kapitaal gewordeneen soevereine staat, als een administratief centrum van de Arabische autonomie binnen de grenzen van Israël. Omdat ze Palestijnen niet konden bezetten, organiseerden de Palestijnen een kantoor van hun regering in een stad met niet minder opmerkelijke geschiedenis.

Wetenschappers weten op betrouwbare wijze dat de stad Ramallah bestond in het Tijdperk van Rechters, wat wordt beschreven in de Thora. Het is ook bekend dat Judge in deze stad woonde, wat in het boek der koningen wordt genoemd.

Palestina: de hoofdstad wordt niet gevonden

De regering van de Palestijnse staat,zelfverklaard en erkend door lang niet alle soevereine staten, leden van de VN, is van mening dat de hoofdstad van het land Oost-Jeruzalem moet zijn. Israël heeft echter zijn eigen mening hierover.

De Joodse staat beschouwt Jeruzalem als zijn hoofdstad en probeert op alle mogelijke manieren de wereldgemeenschap te dwingen dit feit te erkennen. Het Witte Huis bijvoorbeeld overtuigt de Amerikaanse ambassade uit Tel Aviv om daar te worden overgebracht.

De wereldgemeenschap beschouwt het oostelijke deel van deze stad echter als de bezette gebieden van de Palestijnse staat (135 van de 169 landen erkenden zijn onafhankelijkheid).

Jeruzalem: de hoofdstad van Palestina en niet alleen

De geschiedenis van deze stad is zo rijk aan verschillendeveroveringen, heerschappij en bezetting, dat het nogal moeilijk is om te praten over het behoren tot een bepaalde staatsopleiding. Zelfs om te begrijpen wie precies als inheemse bewoners moet worden beschouwd, is het niet mogelijk, bijna 4000 jaar geleden, dat veel van de pelgrims, veroveraars en reizigers naar deze stad kwamen, erin bleven.

En de volgelingen van de drie Abrahamitische religies enbeschouw Jeruzalem als hun heilige stad. En veel van de plaatsen die er zijn zijn om de een of andere reden onaantastbaar. De Tempelberg bijvoorbeeld, het onbetwiste centrum van de heilige stad, werd nooit verdeeld onder al diegenen die dat wilden. Veel gelovigen kunnen daar niet komen.

De tijdelijke toestand van de eeuwige stad

De eindeloze haasje van regeringen en koninkrijkenlokale inwoners gewend aan het feit dat elk bestuur vroeg of laat eindigt, maar de relatie tussen de PLO en Israël dreigt te leiden tot een doodlopende weg waar iedereen bang voor is.

Het gevaar van een dergelijk resultaat werd echter gemeld door Groot-Brittannië, toen zij haar troepen terugtrok uit het gebied waarvoor zij verantwoordelijk was, en de onmogelijkheid verklaarde om het geschil tussen Joden en Arabieren op te lossen.

Sindsdien heeft niemand een redelijk voorstel gedaanconflictoplossing tussen de twee staten. Palestina, waarvan het kapitaal zich in Oost-Jeruzalem moet bevinden, en Israël, die dezelfde stad claimen, zijn niet bereid om compromissen te sluiten over dit onderwerp. Zonder de tussenkomst van de wereldgemeenschap, is het onwaarschijnlijk dat de beslissing wordt gevonden. Israël blijft intussen het grondgebied van een naburige staat bezetten. Dit feit is natuurlijk ongelukkig met Palestina. De hoofdstad van Ramallah wordt beschouwd als slechts een tijdelijke zetel van de regering van deze staat.