De Nederlandse revolutie

In de moderne geschiedschrijving bekend alsDe Nederlandse Revolutie, de Tachtigjarige Oorlog (1568 - 1648) - de strijd van zeventien provincies (de persoonlijke unie van staten in de lagere landen) voor onafhankelijkheid tegen het machtigste Spaanse rijk in Europa onder koning Filips II.

Dit is geen lange oorlog. Gedurende alle 80 jaar manifesteerde het zich in vele individuele opstanden, evenals in perioden van permanente wapenstilstand (in 1609-1621 jaar). De strijd om onafhankelijkheid leidde tot de scheiding van Noord- en Zuid-Nederland en de vorming van de Republiek der Verenigde Nederlanden.

De meest gangbare mening is dat de Nederlandse revolutie begon met het plunderen van kerken en kloosters in 1566.

De redenen voor de opstand worden verklaard door de slechte economische situatie van mensen, hoge belastingen, onderdrukking van de nieuwe calvinistische religie.

De scheiding van relaties tussen katholieken en de koning metde ene kant, aan de andere kant calvinisten en ontevreden edelen, die vrijheid eisten in de biecht, leidde tot opruiing. Wilhelm I van Oranje werd de leider van de calvinisten.

Om de muiterij te onderdrukken, stuurde Philip naar Lowerhet land van de nieuwe gouverneur, Fernando Alvarez de Toledo, hertog van Alba, die zeer energiek overging om de aan hem opgedragen taak te volbrengen. Op de dag van zijn aankomst in Brussel, aan het hoofd van een selectief leger, keurde hij de Disorder Council, beter bekend als de Blood Council vanwege de vele doodvonnissen, goed. De raad is opgericht om de aanstichters van politieke en religieuze problemen in Nederland te straffen. In totaal werden onder de hertog van Alba van 1567 tot 1573 in Nederland ongeveer 18.000 mensen geëxecuteerd.

De Nederlandse revolutie begon met twee mislukkingeninvasies, in 1568 en 1572, Wilhelm van Oranje met een huursoldaat bestaande uit zeeganzen, onregelmatige Nederlandse land- en zeestrijdkrachten. Vanwege de schamele financiering van het leger en de kleine overheidssteun waren de invasies aanvankelijk gedoemd.

Maar vrij onverwacht veroverden de Gözes de stad Brielle op 1 april 1572, wat een teken werd voor de calvinisten in de provincies Holland en Zeeland om weer op te staan.

De Spanjaarden waren meestal succesvol, maar Nederlandrevolutie kostte ze enorme contante kosten. In dit verband zijn de vredesbesprekingen begonnen, maar zij faalden. Ondertussen vroeg de hertog van Alba, die niet van de lagere landen hield, voornamelijk vanwege het vochtige klimaat, verschillende keren om Philip te ontheffen van zijn plichten als plaatsvervanger. Uiteindelijk stemde Philip hiermee in en in 1573 werd Louis de Recênes tot nieuwe gouverneur benoemd. Maar in 1576 stierf hij plotseling.

Bovendien was er op dat moment geen opvolger,in een paar maanden tijd waren huursoldaten geen betaalde salarissen, en een ernstige ontevredenheid ontstond bij de Spaanse troepen, resulterend in een muiterij genaamd "Spanish Fury." Soldaten versloeg en plunderde Antwerpen, waarbij 10.000 van zijn inwoners omkwamen.

De revolutie in Nederland ging door, omdat deze omstandigheden de vastberadenheid van de opstandelingen om de onafhankelijkheid van het land te zoeken nog verder versterkten.

Op 8 november 1576 werd Gent geslotenvrede. Nederland, Zeeland en de zuidelijke (katholieke) provincies zijn het eens geworden over religieuze tolerantie en wederzijdse samenwerking bij het besturen van de Spanjaarden van het Nederlandse land. De andere noordelijke provincies sloten zich aan bij de overeenkomst van Gent.

Op 6 januari 1579 werd de alliantie verzwaktafvalligheid uit de Gentse overeenkomst van de Waalse provincies, die de Arras-Unie hebben ondertekend, waaraan zij loyaliteit hebben betuigd aan de Spaanse koning. In reactie daarop werd op 23 januari 1579 in Utrecht een vakbond opgericht tegen het Spaanse gouverneurschap, die de zeven noordelijke regio's van Nederland verenigde en de basis legde voor een toekomstige onafhankelijke republiek.

Tegen 1588 de Spanjaarden, met de gouverneur van NederlandAlessandro Farnese, hertog van Parma, heroverde de zuidelijke deelstaten. De geboorte van de Republiek in het noorden werd aangevallen. Maar parallel leidde Spanje militaire bedrijven tegen Engeland en Frankrijk, waardoor Nederland een tegenoffensief kon lanceren

Tijdens de wapenstilstand van twaalf jaar (sinds 1609) werden de grenzen van de Nederlandse staat eindelijk vastgelegd.

Over het algemeen de Nederlandse bourgeoisrevolutie omvat de eerste vijftig jaar strijd tussen Spanje en Nederland (1568 - 1618). Gedurende de laatste dertig jaar (1618-1648) werd het conflict tussen Spanje en Nederland gecombineerd met een pan-Europese oorlog die bekend staat als de Dertigjarige Oorlog.