Interpersoonlijke relaties in het team - iedereen zou dit moeten weten

Waarom houden mensen van hun werk of houden ze er niet van? Meestal is dit te wijten aan een interessante of oninteressante specifieke individuele activiteit, functieverantwoordelijkheden, salarisniveau, de aanwezigheid of het gebrek aan groeimogelijkheden en andere productiepunten. Maar er is ook een andere belangrijke factor, die grotendeels afhankelijk is van liefde of afkeer voor een bepaalde werkplek, interpersoonlijke relaties in het team. En als je van baan moet veranderen, is het beter om vanaf het begin te proberen normale intermenselijke relaties met collega's op te bouwen, omdat dan iets moeilijk te repareren is.

Dus, hoe zich te gedragen omharmonieus aansluiten bij het team, respect winnen en geen ruzie maken met iemand? Toespraak gaat natuurlijk niet over kleine misverstanden, maar over serieuze vijandigheid, die de indruk kan wekken van het meest geliefde werk.

Ten eerste is het erg cool, als interpersoonlijkrelaties in het team zullen welwillendheid, reactievermogen en aandacht voor elkaar worden opgebouwd. Dit betekent niet dat je vanaf de eerste werkdag naar een nieuwe plek moet haasten, maar ook om op je hoede te blijven, constant een vuile truc verwacht en licht reageert op woorden en opmerkingen, moet niet hetzelfde zijn. Dergelijk gedrag, dat vaak slechts een defensieve reactie is, kan door collega's worden beschouwd als een neiging tot conflicten, de wens om ten koste van alles uit het collectief te blijven en de terughoudendheid om tot toenadering te komen.

Daarom, om interpersoonlijk vast te stellenrelaties in het team, blijf niet uit elkaar. Natuurlijk voelen velen zich tijdens de eerste dagen van een nieuwe baan ongemakkelijk genoeg, maar je moet proberen om zelfvertrouwen uit te stralen en open te staan ​​voor toenadering. Als collega's gaan eten of thee drinken, is het onredelijk om te verwijzen naar het feit dat je veel werk hebt, omdat zulke rustmomenten in een semi-informele omgeving de beste tijd zijn om geleidelijk de interpersoonlijke relaties in het team tot stand te brengen en te reguleren. Je moet proberen een goede psycholoog te worden en de sterke en zwakke punten van alle leden van het team te bepalen, maar niet om te worden onderscheiden door hun superioriteit, integendeel, om scherpe hoeken te kunnen omzeilen, indien nodig.

Om sneller aan te passen aan het nieuweomringd, is het noodzakelijk om te begrijpen welke soorten interpersoonlijke relaties in dit collectief de overhand hebben. Als de relatie is gebaseerd op de principes van autoritarisme, egoïsme, agressie of achterdocht, dan zal het heel moeilijk zijn om in zo'n collectief te werken. Maar het zal nog moeilijker zijn om het "ik" te behouden en niet op het algemene niveau te vallen. Maar in de regel, zelfs in niet het beste team, kun je verschillende werknemers vinden die ook niet graag in een deprimerende sfeer werken, en dat is wat ze in de allereerste plaats nodig hebben om relaties op te bouwen. Als interpersoonlijke relaties in een mini-collectief (hoewel bestaande uit slechts een paar mensen) meer humaan, open en welwillend zullen zijn, zal het werk veel meer plezier brengen. Bovendien bestaat de mogelijkheid dat andere werknemers geleidelijk naar u toe komen en dus zullen de interpersoonlijke relaties in het team harmonischer worden.

Maar in de regel is alles vanaf het begin niet hetzelfdeslecht, personeel zijn normale mensen (hoewel niet zonder eigenaardigheden en eigenaardigheden - maar wie niet?), interpersoonlijke relaties in het team is geleidelijk aan het verbeteren, en het leven is een onderdeel van een gemeten baan. Het allerbelangrijkste is nu gedaan moet worden - het is niet de bestaande relatie te vernietigen. Om dit te doen, niet zozeer: om te voldoen aan bedrijfsethiek, niet om te roddelen of discussieer sommige collega's aan de andere kant, niet proberen om onnodige aandacht te trekken door alle mogelijke middelen en probeer niet om de individuele werknemers te imiteren (zij het bezetten van een hoge positie).

Maar het opbouwen van relaties met collega's, dat kan nietvergeet over interpersoonlijke relaties in het gezin. Over het algemeen gesproken is de relatie in het gezin veel belangrijker dan de relatie op het werk, omdat werk, in extreme gevallen, eenvoudig kan veranderen. Het is moeilijker om het gezin te veranderen, maar vaker is het gewoon onmogelijk (als het niet om de vrouw gaat, maar om de kinderen). Daarom is het noodzakelijk om te streven naar het opbouwen van interpersoonlijke relaties in het gezin, zodat deze gebaseerd zijn op goede wil, openheid, wederzijdse hulp en soms altruïstisch. In relaties met kinderen moet er ook een noot van autoritarisme zijn, nauwkeuriger gezegd, gezaghebbendheid. En dan zul je een echt opmerkelijk resultaat bereiken en 's ochtends naar je favoriete werk rennen en' s avonds snel terug naar je favoriete huis!