Konstantin Balmont ooit gebruiktongelooflijke populariteit. Vooral zijn gedichten droegen de jongere generatie weg, gevoelig voor analyse en reflectie. De werken van Balmont zijn gevuld met romantiek en lyriek, ze zijn doordrongen van tederheid en jeugdig verlangen. Deze dichter behoorde tot het aantal symbolisten, waarnaar Alexander Blok zelf verwees. In veel opzichten helpt de analyse van het gedicht om het hoofdidee van het werk te herkennen. Balmont "Bezglagolnost" schreef met een speciale bui. Hij toont de lezer de Russische ziel, geneigd om depressie en depressie te ervaren. De lijnen zijn letterlijk doordrenkt met het geheime verdriet waarmee de dichter zijn aanwezigheid aan de wereld meedeelt.
Analyse van het plan is effectief, het staat niets toeniet te missen en de belangrijkste details te markeren. Het hoofdidee van de tekst is waarop het hele verhaal is gericht. De toewijzing wordt vergemakkelijkt door een diepgaande, doordachte analyse van het gedicht. Balmont "Needlessness" wilde de zoektocht naar de ziel van het verloren "ik" tonen, deze onsuccesvolle poging tot zelfkennis. De lyrische held smacht naar zichzelf en zijn eigen potentieel, dat nog niet volledig is onthuld. Daarom is er geen bevrediging in het hart en leeft het gevoel van volheid niet. Eenzaamheid is het centrale probleem van het werk. Deze staat lijkt de lyrische held alomvattend en onbeperkt, en daarom lijkt er een huiveringwekkend gevoel van wanhoop te zijn.
Je kunt nog steeds zulke pathoslijnen niet vinden,als die die Balmont schreef ("Bezglagolnost"). De geschiedenis van de creatie van het gedicht zelf toont de hopeloosheid, het onvermogen om beslissende stappen te zetten om de situatie te veranderen. Inactiviteit manifesteert zich letterlijk in alles: van de onmogelijkheid van de lyrische held om de wetten van deze wereld te weerstaan aan de ruisende stilte die zich in de natuur verspreidt.
De lyrische held van Constantine Balmont is ondergedompeld inhijzelf is belast met droevige meditaties en reflecties op het leven. De ongelukkige waarheid waaraan hij komt, doet hem veel meer pijn dan de ervaringen in verband met de toestand van de natuur. Hij heeft geen vertrouwen in zichzelf, kan zijn eigen vooruitzichten niet waarderen, ziet geen uitweg.
Hij kan een hopeloze romanticus worden genoemd, dromen ervan zijn plaats in de wereld te vinden en te ontdekken dat hij tot de natuur behoort. Kijkend naar de wereld om hem heen, smacht hij, overdenkt zijn eigen staat.
De aard van Balmont personifieert de Ruskarakter, een mysterieuze ziel die niet door rede kan worden begrepen, maar alleen door het hart. Vandaar een neiging tot meditatie, een typische nationale melancholie die gepaard gaat met een diepgaande en belangrijke heroverweging. In de natuur wordt stilte gestort - dit is het laatste uur, minuten voor zonsopgang. De staat van de omringende wereld wordt gekenmerkt door geheimhouding.
De natuur lijkt in zijn eigen cocon te zitten,zodat ze zich kan verbergen voor nieuwsgierige blikken. Hier is de beroemde metafoor van Balmont: de gevoelens zijn verborgen, de terughoudendheid van hun manifestaties. Het centrale beeld van stilte wordt tot het uiterste verheven - het omhult alle zichtbare ruimte, en deze analyse helpt om het gedicht te analyseren. Balmont, "Bezglagolnost" toont de lezer een mysterieuze Russische ziel, die geen begrip en troost vindt.
Dit tekstuele werk is een van dede meest geliefde en herkenbare in de Russische poëzie van de zilveren eeuw. Vooral zijn lijnen zijn pijnlijk begrijpelijk voor jonge mensen. Ze wekken de ziel op, laten het hart zacht beven van vreugde en een gevoel van de nabijheid van alles wat er gebeurt. Deze regels lezen, alsof je onafhankelijk begint te leven van alles waar ze het over hebben. Dat is de reden waarom de analyse van het gedicht noodzakelijk is. Balmont "Bezglagolnostyu" toont de relatie van een individu met de wereld, met zichzelf, met zijn capaciteiten.
</ p>