SITE ZOEKEN

Wijze van observatie

De observatiemethode bestaat uit studerenkwalitatieve kenmerken van de onderzochte mentale processen, evenals het tot stand brengen van regelmatige relaties en relaties daartussen (kenmerken). Het is gebaseerd op een directe perceptie van de objectieve kenmerken die door de onderzoeker van mentale processen in de relevante activiteit zijn bestudeerd.

De observatietechniek heeft een karakteristiek kenmerk,toelaten om het fenomeen direct in het proces van zijn verblijf in zijn natuurlijke omstandigheden te bestuderen, aangezien het zich (een fenomeen) in het echte leven voordoet. Deze vorm van kennis sluit het gebruik uit van technieken die het natuurlijke verloop kunnen veranderen of verstoren. Onder deze omstandigheden biedt de waarnemingsmethode een mogelijkheid om informatie te verkrijgen over het verschijnsel in alle waarheidslevensvatbaarheid en volledigheid van de beschikbare kwalitatieve kenmerken. Deze vorm van onderzoek wordt als onmisbaar beschouwd in het proces van het beschrijven van verschijnselen. Als het wordt gebruikt bij het verklaren (interpreteren) van gebeurtenissen, wordt een methode gebruikt voor het vergelijken en analyseren van de direct bestudeerde manifestaties.

De waarnemingsmethode in de psychologie wordt gebruikt bij de studie van niet-directe subjectieve ervaringen van een mentale aard, maar hun manifestaties in het gedrag en de acties van het individu, in zijn activiteit en spraak.

Tussen de subjectieve ervaringen van de psychischekarakter en objectief geobserveerde activiteit vestigden een vaste relatie. Door de waarnemingsmethode toe te passen, kan de onderzoeker voldoende geldige conclusies trekken.

Bij het bestuderen van de bewegingen en acties van een persoonhun karakter, snelheid, kracht en andere kenmerken worden beoordeeld. In dit geval veronderstelt de waarnemingsmethode gelijktijdige registratie van de omstandigheden die deze kwalitatieve kenmerken veroorzaakten of begeleidden. De gegeven onderzoeken laten toe om de rijkdom, het karakter en de nauwkeurigheid van spiermotorische representaties in te schatten. U kunt bijvoorbeeld een coördinatiestoornis identificeren in een professionele turner, als hij de oefeningen uitvoert in een onbekende, significant verschillend van de gebruikelijke, de situatie.

De methode van objectieve observatie, correct georganiseerd, wordt door specialisten gekenmerkt door bepaalde kenmerken.

  1. De te onderzoeken fenomenen zijn in normale omstandigheden voor hen. Tegelijkertijd worden er geen wijzigingen in de normale gang van zaken aangebracht. Het ware feit van de cognitie mag het fenomeen niet storen.
  2. Het onderzoek wordt het meest uitgevoerdkenmerkend voor de fenomeenomstandigheden. Dus, bijvoorbeeld, de kenmerken van de gemanifesteerde emotionele-volitional processen geassocieerd met sportactiviteiten, is het meer aangewezen om niet te studeren in traditionele lessen in de fysieke cultuur, maar in de omstandigheden van competities.
  3. De verzameling materiaal in de studie wordt uitgevoerd door opgesteld vóór de regeling (plan, programma) overeenkomstig de doelstellingen van het onderzoek. Aldus wordt de selectie van objectieve, karakteristieke materialen voor het onderzochte fenomeen vergemakkelijkt.
  4. Het onderzoek wordt systematisch uitgevoerd, terwijl het aantal personen en het aantal observaties voldoende is om betrouwbare resultaten te verkrijgen.
  5. Het onderzoek houdt rekening met een vrij groot aantal omstandigheden die relevant zijn voor het onderzochte fenomeen.
  6. Waarnemingen worden uitgevoerd onder verschillende, regelmatig veranderende omstandigheden.
  7. De resultaten van de onderzoeken worden vastgelegd met behulp van protocollen waarin voldoende volledige informatie wordt geïntroduceerd die de belangrijkste en begeleidende omstandigheden kenmerkt.
  8. In de regel worden nauwkeurige methoden gebruikt om de waargenomen fenomenen te fixeren. Soms is er behoefte aan het gebruik van redelijk complexe apparatuur.
</ p></ p>
  • evaluatie: