Interpersoonlijk conflict: een voorbeeld. Typen conflicten. Methoden voor het oplossen van interpersoonlijke conflicten

Helaas slagen mensen er niet altijd vreedzaam inalle geschillen en misverstanden oplossen. Heel vaak ontstaat er een interpersoonlijk conflict vanuit het niets. Wat is de reden en waarom dit gebeurt? Wat zijn de manieren om interpersoonlijke conflicten op te lossen? Kunnen ze worden vermeden en levenslang leven zonder met iemand in conflict te raken?

Wat is conflict?

Conflicten zijn een van de manieren om dit op te lossenproblemen en tegenstellingen die ontstaan ​​als gevolg van interactie tussen individuen of groepen mensen. Tegelijkertijd gaat het gepaard met negatieve emoties en gedrag die verder gaan dan de normen die in de samenleving worden geaccepteerd.

Tijdens het conflict neemt elke kantverdedigt de tegenovergestelde positie ten opzichte van elkaar. Geen van de tegenstanders wil de mening van de tegenstander begrijpen en accepteren. Conflicterende partijen kunnen niet alleen individuen zijn, maar ook publieke groepen en staten.

Interpersoonlijk conflict en zijn kenmerken

Als de interesses en doelen van twee of meer mensen in dehet specifieke geval loopt uiteen, en beide partijen proberen het geschil in zijn voordeel op te lossen, er is een interpersoonlijk conflict. Een voorbeeld van een dergelijke situatie is een ruzie tussen een man en een vrouw, een kind en een ouder, een ondergeschikte en een baas. Dit type conflict is de meest voorkomende en meestal voorkomende.

Interpersoonlijke conflicten kunnen optreden alstussen bekende en constant communicerende mensen, en tussen diegenen die elkaar voor de eerste keer zien. Tegelijkertijd vinden de tegenstanders hun weg door een persoonlijk geschil of discussie.

Stadia van interpersoonlijke conflicten

Conflict is niet zomaar een geschil tussen tweedeelnemers, spontaan en onverwacht ontstaan. Dit is een proces dat uit verschillende fasen bestaat, zich geleidelijk ontwikkelt en sterker wordt. Oorzaken van interpersoonlijke conflicten kunnen soms vrij lang accumuleren voordat ze in een open confrontatie terechtkomen.

In de eerste fase is het conflict verborgen. Op dit moment zijn alleen botsende belangen en meningen aan het ontstaan ​​en vormen. Tegelijkertijd zijn beide partijen in het conflict van mening dat hun probleem kan worden opgelost door middel van onderhandelingen en discussies.

In de tweede fase van het conflict beseffen de partijen dat zij hun tegenstellingen niet vreedzaam zullen kunnen overwinnen. Er is een zogenaamde spanning, die toeneemt en aan kracht wint.

De derde fase wordt gekenmerkt door het begin van actiefacties: geschillen, bedreigingen, beledigingen, verspreiding van negatieve informatie over de vijand, het zoeken naar bondgenoten en gelijkgestemde mensen. Tegelijkertijd verzamelen onderlinge haat, haat en woede zich tussen de deelnemers.

De vierde fase is het proces van het oplossen van interpersoonlijke conflicten. Het kan eindigen met de verzoening van de partijen of het verbreken van relaties.

Typen interpersoonlijke conflicten

Er zijn veel classificaties van interpersoonlijkconflicten. Ze zijn verdeeld volgens de ernst, duur van de stroom, schaal, vorm van manifestatie, de verwachte gevolgen. De meest voorkomende vormen van interpersoonlijke conflicten zijn verschillend vanwege hun voorkomen.

De meest voorkomende is conflictbelangen. Het komt voor als mensen tegengestelde plannen, doelen en intenties hebben. Als voorbeeld kan deze situatie worden gebracht: twee vrienden kunnen het niet eens worden over hoe tijd te spenderen. De eerste wil naar de bioscoop, de tweede wil gewoon lopen. Als geen van hen concessies wil doen aan een ander en het niet mogelijk is om daarmee in te stemmen, kan zich een belangenconflict voordoen.

Het tweede type is waardeconflicten. Ze kunnen ontstaan ​​in die gevallen waarin deelnemers verschillende morele, filosofische, religieuze opvattingen hebben. Een scherp voorbeeld van confrontaties van dit type is het conflict van generaties.

Rolconflicten - het derde soort interpersoonlijkconfrontaties. In dit geval is de reden een schending van de gebruikelijke gedragsregels en regels. Dergelijke conflicten kunnen bijvoorbeeld optreden in een organisatie wanneer een nieuwe werknemer de door het collectief vastgestelde orders weigert te accepteren.

Oorzaken van interpersoonlijke conflicten

Een van de redenen voor het uitlokken van conflicten, op de eersteplaats is beperkte middelen. Het kan bijvoorbeeld een tv of computer voor het hele gezin zijn, een bepaald bedrag voor bonussen, dat gedeeld moet worden door alle medewerkers van de afdeling. In dit geval kan de ene persoon de zijne alleen bereiken door de ander te schenden.

De tweede reden voor de ontwikkeling van conflicten isonderlinge afhankelijkheid. Het kan een verbinding zijn van taken, bevoegdheden, taken en andere bronnen. Dus in een organisatie kunnen projectdeelnemers elkaar de schuld geven, als het om een ​​of andere reden niet is gelukt.

Mensen kunnen onderscheid maken tussen conflictendoelen, visies, ideeën over bepaalde dingen, op een manier van gedrag en communicatie. Bovendien kan de oorzaak van confrontaties de persoonlijke kenmerken van een persoon zijn.

Interpersoonlijke conflicten in de organisatie

Bijna alle mensen het grootste deel van hun tijdop het werk doorbrengen. Bij het uitvoeren van taken tussen werknemers ontstaan ​​vaak geschillen en tegenstrijdigheden. Conflicten in interpersoonlijke relaties, die zich voordoen in organisaties, belemmeren vaak de activiteiten van het bedrijf en verslechteren het algehele resultaat.

Conflicten in organisaties kunnen optreden alstussen werknemers die dezelfde functie bekleden, en tussen ondergeschikten en supervisors. Oorzaken van tegenstrijdigheden kunnen verschillen. Deze en verschuivende verantwoordelijkheden tegenover elkaar, en een gevoel van oneerlijke managementattitude, en de afhankelijkheid van het resultaat van werknemers van elkaar.

Het kan geen conflict in een organisatie uitlokken.alleen meningsverschillen over werkmomenten, maar ook problemen met communicatie, persoonlijke afkeer tussen collega's. Meestal kan confrontatie door werknemers zelfstandig worden geëlimineerd door middel van onderhandelingen. Soms wordt het beheer van interpersoonlijke conflicten verondersteld door het hoofd van de organisatie, hij ontdekt de redenen en probeert de gerezen problemen op te lossen. Het kan gebeuren dat de zaak eindigt met het ontslag van een van de conflicterende partijen.

Interpersoonlijke conflicten tussen echtgenoten

Het gezinsleven impliceert een permanente oplossingallerlei dagelijkse problemen. Heel vaak kunnen de echtgenoten geen overeenstemming bereiken over bepaalde kwesties, wat resulteert in een interpersoonlijk conflict. Een voorbeeld hiervan: de man kwam te laat terug van zijn werk, zijn vrouw had geen tijd om het avondeten klaar te maken, de echtgenoot strooide vuile sokken rond in het appartement.

Materiële conflicten verergeren materiële conflictenproblemen. Veel huiselijke ruzies kunnen worden voorkomen als elk gezin genoeg geld had. De man wil zijn vrouw niet helpen met het afwassen - we kopen een afwasmachine, er is een dispuut over welk kanaal we zullen bekijken - het maakt niet uit, we nemen een andere tv. Helaas kan niet iedereen dit betalen.

Elke familie kiest zijn eigen oplossingsstrategieinterpersoonlijke conflicten. Iemand geeft snel toe en gaat tot verzoening, sommigen kunnen lange tijd in een staat van ruzie leven en niet met elkaar praten. Het is heel belangrijk dat de ontevredenheid zich niet ophoopt, de echtgenoten een compromis vinden en alle problemen zo snel mogelijk worden opgelost.

Interpersoonlijke conflicten van mensen van verschillende generaties

Het conflict tussen "vaders en kinderen" kan zijnbrede en enge zin. In het eerste geval gebeurt het binnen een individueel gezin, in het tweede geval wordt het geprojecteerd op de hele samenleving als geheel. Dit probleem heeft altijd bestaan, het is niet nieuw voor onze leeftijd.

Het conflict van generaties is te wijten aan het verschil inopvattingen, attitudes, normen en waarden van jongeren en mensen van meer volwassen leeftijd. Dit onderscheid hoeft echter niet noodzakelijk conflict te veroorzaken. De reden voor de strijd van generaties is de terughoudendheid om elkaars interesses te begrijpen en te respecteren.

De belangrijkste kenmerken van interpersoonlijke conflictenGeneraties bestaan ​​uit het feit dat ze van veel langere duur zijn en zich niet in bepaalde stadia ontwikkelen. Ze kunnen periodiek ophouden met nieuwe strijdkrachten in geval van scherpe inbreuk op de belangen van de partijen.

Dat uw familie niet wordt beïnvloed door het conflict van generaties,je moet constant respect en geduld tonen aan elkaar. Oude mensen moeten zich vaak herinneren dat ze ooit jong waren en niet naar advies wilden luisteren, en jonge mensen vergeten niet dat ze na vele jaren ook ouderen zullen worden.

Kan ik mijn hele leven leven zonder enig conflict met iemand?

Weinig mensen houden van voortdurende mishandeling en ruzie. Veel mensen zouden gedroomd hebben om te leven, nooit met iemand in conflict te zijn. Dit is echter in onze maatschappij op dit moment onmogelijk.

Beginnend met de vroege kinderjaren, een persoon conflicteert metanderen. De kinderen hebben bijvoorbeeld het speelgoed niet gedeeld, het kind gehoorzaamt de ouders niet. In de adolescentie is de conflicten van generaties vaak de eerste plaats.

Gedurende het hele leven moeten we periodiekhun belangen verdedigen, hun zaak bewijzen. Tegelijkertijd is het onmogelijk om conflicten te vermijden. In onze macht alleen om het aantal conflicten tot een minimum te beperken, probeer niet te bezwijken voor provocaties en ruzie te vermijden zonder goede redenen.

Gedragsregels in een conflictsituatie

In het geval van een conflict willen beide partijen het zo snel mogelijk oplossen, terwijl ze hun doelen bereiken en krijgen wat ze willen. Hoe moeten we ons in deze situatie gedragen om er waardig uit te zien?

Om te beginnen moet je leren scheidenhouding tegenover de persoon met wie men het oneens was, vanuit het probleem dat opgelost moet worden. Begin niet met het beledigen van je tegenstander, ga naar de persoon, probeer je te gedragen met terughoudendheid en kalmte. Beweer al je argumenten, probeer jezelf in de plaats van de vijand te plaatsen en nodig hem uit om in jouw plaats te staan.

Als je merkt dat je begint te vertrekkenvraag uw gesprekspartner om een ​​pauze te nemen om te kalmeren en af ​​te koelen, en ga dan verder met het verduidelijken van de relatie. Om het probleem zo snel mogelijk op te lossen, moeten we een specifiek doel zien en ons concentreren op manieren om dit te bereiken. Het is belangrijk om te onthouden dat het in een conflictsituatie allereerst nodig is om relaties met de tegenstander te onderhouden.

Manieren om de conflictsituatie op te lossen

De meest succesvolle uitweg uit het conflictsituatie is het vinden van een compromis door de partijen aan de overkant. In dit geval nemen de partijen een beslissing die geschikt is voor alle deelnemers aan het geschil. Er zijn geen inconsistenties en misverstanden tussen de conflicterende partijen.

Het is echter niet altijd mogelijk om naar toe te komencompromis. Heel vaak is de uitkomst van het conflict dwang. Deze optie voor conflictoplossing is het meest typerend als een van de deelnemers een dominante positie inneemt. De manager dwingt de ondergeschikte bijvoorbeeld om te doen wat hij wil, of de ouder vertelt zijn kind om te doen wat hij wil.

Om te voorkomen dat het conflict aan kracht wint, kan men datprobeer het glad te strijken. In dit geval probeert de persoon die van iets wordt beschuldigd het eens te zijn met verwijten en claims, de reden voor zijn daden en daden te verklaren. Het gebruik van deze uitweg uit het geschil betekent niet dat de essentie van het conflict wordt begrepen en dat fouten worden gerealiseerd. Net op het moment wil de verdachte geen conflict aangaan.

Erkenning van hun fouten en spijt in de daadis een andere manier om een ​​interpersoonlijk conflict op te lossen. Een voorbeeld van deze situatie: het kind betreurt het dat hij geen lessen heeft voorbereid en een deuce heeft gekregen, en belooft zijn ouders om hun huiswerk te blijven doen.

Hoe interpersoonlijke conflicten te voorkomen

Elke persoon zou dat altijd moeten onthoudenAbsoluut een geschil is beter te voorkomen dan om de gevolgen ervan aan te pakken en een verwende relatie op te bouwen. Wat is de preventie van interpersoonlijke conflicten?

Eerst moet je je beperkencommunicatie met potentieel conflicterende mensen. Het kan een arrogante, agressieve, geheimzinnige persoonlijkheid zijn. Als je de communicatie met dergelijke mensen volledig stopzet, is er geen mogelijkheid, probeer je provocaties te negeren en blijf je altijd kalm.

Om conflictsituaties te voorkomen, moet men leren onderhandelen met de gesprekspartner, een benadering van een persoon proberen te vinden, de tegenstander respecteren en zijn posities duidelijk formuleren.

In welke situaties mag niet conflicteren?

Voordat je in conflict raakt, moet je goed nadenken, heb je het echt nodig. Heel vaak beginnen mensen de relatie te achterhalen in die gevallen waarin het absoluut niet logisch is.

Als uw interesses niet rechtstreeks worden beïnvloed, enIn de loop van een conflict bereik je je doelen niet, waarschijnlijk heeft het geen zin om een ​​interpersoonlijk conflict aan te gaan. Een voorbeeld van een vergelijkbare situatie: in de bus begint de conducteur te zweren bij de passagier. Zelfs als u de positie van een van de disputanten steunt, raak dan niet betrokken in hun conflict zonder geldige reden.

Als je ziet dat het niveau van je tegenstander fundamenteel anders is dan het jouwe, is het niet logisch om een ​​geschil en een discussie met dergelijke mensen aan te gaan. Je zult nooit een domme persoon bewijzen dat je gelijk hebt.

Voordat je betrokken raakt bij een conflict, moet je evaluerenalle voor- en nadelen, om na te denken tot welke consequenties het zal leiden, hoe uw relaties met de tegenstander zullen veranderen en of u dit wilt, hoe waarschijnlijk het is dat u in de loop van een geschil in staat zult zijn om uw doelen te bereiken. Ook moet er veel aandacht worden besteed aan je emoties op het moment van de dreiging van ruzie. Misschien is het nodig om de tactiek toe te passen om het conflict te vermijden, een beetje af te koelen en goed na te denken over de situatie die zich heeft ontwikkeld.