We kennen allemaal in algemene termen die soevereiniteitde staat is het vermogen van zijn regering om belangrijke beslissingen te nemen onafhankelijk van externe bronnen, alleen geleid door overwegingen van staatssteun. Laten we echter in meer detail de geschiedenis en de essentie van dit fenomeen bekijken.
De essentie van het concept
Soevereiniteit van de staat is een kind van de Europeaanpolitieke gedachte van de moderne tijd. Uiteindelijk kreeg het vorm in het midden van de XVII eeuw in het Westfaalse systeem van internationale betrekkingen, gevormd na de Dertigjarige Oorlog in Europa. Toen begon het concept van soevereiniteit van de staat de mogelijkheid van nationale regeringen (dan koninklijke) om onafhankelijk van de katholieke kerk te handelen. De kerk had immers in de middeleeuwen een overweldigende invloed bijna in West- en Midden-Europa. De koningen werden gedwongen hun autoriteit te heiligen en hun acties met de paus te coördineren, vaak aan te passen aan zijn interesses. Het tijdperk van verlichting en humanisme heeft niet alleen gezorgd voor een meer aandachtige houding ten opzichte van een persoon (en dientengevolge een daling van de rol van de kerk), maar ook voor een fundamenteel nieuwe politieke en juridische vrijheid van staten. Deze laatsten stonden nationale regeringen toe hun eigen acties in het buitenlands en binnenlands beleid te ondernemen in overeenstemming met hun eigen belangen. Dit verschijnsel manifesteert zich echter in verschillende vormen.
Soevereiniteit van de staat is nationale soevereiniteit
In de moderne juridische kennis van internationaalrechten duidelijk verschillende concepten van nationale en volkssoevereiniteit. Het idee van de eerste werd geboren door dezelfde verlichters van de New Age, hoewel de laatste vorm pas aan het einde van de 19e eeuw werd verworven.
People's soevereiniteit
Een ander type soevereiniteit in de moderne tijdHet internationaal recht is de People's. Hij werd zelfs oudere nationale geboren. De essentie van dit fenomeen ligt in het idee dat de bron en de hoogste vervoerder vermogen in een bepaalde staat is de mensen (hoewel in het verleden werd een onvoorwaardelijk recht van de vorst, gezonden van boven gezien), en alle interne en externe beleid moeten worden uitgevoerd met de toestemming en uitsluitend in haar belangen.
</ p>