Beethoven en andere Duitse componisten

Geen enkel land in de wereld heeft de mensheid gegevenveel van de grote componisten, zoals Duitsland. De traditionele ideeën over de Duitsers, als de meest rationele en pedante mensen instorten van zo'n rijkdom aan muzikaal talent (hoewel, en poëzie ook). Duitse componisten Bach, Handel, Beethoven, Brahms, Mendelssohn, Schumann, Schubert, Arf, Wagner - dit is niet een volledige lijst van getalenteerde muzikanten die een ongelooflijke hoeveelheid muzikale meesterwerken van de meest uiteenlopende genres hebben gecreëerd.

Duitse componisten Johann Sebastian Bach enJohann Georg Händel, beide geboren in 1685, legde de basis voor klassieke muziek en bracht Duitsland naar de 'voorhoede' van de muzikale wereld, waar de Italianen oppermachtig waren. Briljant werk van Bach, dat niet volledig werd begrepen en herkend door zijn tijdgenoten, legde dat krachtige fundament waarop later alle muziek van het classicisme groeide.

Geweldige klassieke componisten J. Haydn, V.A.Mozart en L. Beethoven zijn de helderste vertegenwoordigers van de Weense klassieke school - een trend in muziek die zich ontwikkelde in de late XVIII - vroege XIX eeuw. De naam zelf van de "Weense klassiekers" impliceert de deelname van Oostenrijkse componisten, die Haydn en Mozart waren. Later werden ze vergezeld door Ludwig van Beethoven, een Duitse componist (de geschiedenis van deze buurstaten is onlosmakelijk met elkaar verbonden).

De grote Duitser, die stierf in armoede en eenzaamheid,verworven eeuwenoude reputatie voor zichzelf en zijn land. Duitse Romantische componisten (Schumann, Schubert, Brahms en anderen), evenals de hedendaagse Duitse componisten als Paul Hindemith, Richard Strauss, verloor in zijn werk uit de buurt van het classicisme, echter, erkennen de invloed van de grote Beethoven op het werk van een van hen.

Ludwig van Beethoven

Beethoven werd in 1770 in Bonn in het gezin geborenslecht drinken en muzikant. In weerwil van de verslaving, de vader was in staat om het talent van zijn oudste zoon te zien, en hij begon hem muziek te leren. Hij wilde de tweede van Ludwig Mozart (Mozart's vader, met succes getoond aan het publiek zijn "wonderkind" van 6 jaar) te maken. Ondanks de slechte behandeling van zijn vader, gedwongen om te gaan met zijn zoon de hele dag, Beethoven hield van muziek hartstochtelijk, tot negen jaar, hij zelfs "ontgroeid" zijn in de prestaties, en in de elf - werd een assistent hoforganist.

Op 22 verliet Beethoven Bonn en ging naarWenen, waar hij les kreeg van de Maestro Haydn. In de Oostenrijkse hoofdstad, toen erkend als het centrum van het muzikale leven in de wereld, kreeg Beethoven al snel bekendheid als virtuoos voor pianisten. Maar de werken van de componist, gevuld met gewelddadige emoties en drama, werden niet altijd gewaardeerd door het Weense publiek. Beethoven was als persoon niet zo "comfortabel" voor anderen - hij kon iets scherps en onbeschoft zijn, soms woest vrolijk, somber en somber. Deze kwaliteiten droegen niet bij aan het succes van Beethoven in de samenleving, hij werd beschouwd als een getalenteerde excentriekeling.

De tragedie van Beethoven is doofheid. De ziekte maakte zijn leven nog meer teruggetrokken en eenzaam. Het was pijnlijk voor de componist om zijn eigen geniale creaties te maken en ze nooit te horen spelen. Doofheid brak de sterke geestmeester niet, hij bleef creëren. Omdat hij al volledig doof was, leidde Beethoven zelf zijn schitterende symfonie met de beroemde "Ode aan de vreugde" volgens de woorden van Schiller. De kracht en het optimisme van deze muziek, vooral gezien de tragische omstandigheden van het leven van de componist, verbazen nog steeds de verbeelding.

Sinds 1985 is Beethoven's "Ode aan de vreugde" inde verwerking van Herbert von Karajan werd erkend als het officiële volkslied van de Europese Unie. Romain Rolland schreef over deze muziek: "De hele mensheid steekt zijn handen uit naar de hemel ... snelt naar vreugde en drukt hem op zijn borst."

</ p>