In elke samenleving, in alle historische stadiaontwikkeling, geconfronteerd en geprobeerd om de idealen en waarden van verschillende mensen in het gedrang te brengen. De begrippen 'eerlijk' en 'oneerlijk', 'waardig' en 'beschamend', uiteindelijk, op het niveau van de staat, werden weerspiegeld in termen 'wettig' en 'onwettig'.
Hieruit voortgaande, is het mogelijk om er twee relatief te isolerenautonome, maar tegelijkertijd onderling verbonden concepten - "juridisch bewustzijn" en "juridische cultuur". Op het eerste gezicht heeft cultuur een voordeel ten opzichte van juridisch bewustzijn, bepaalt het grotendeels en bepaalt het. Maar vaak zien we gevallen van feedback. Het is duidelijk dat verschillende mensen verschillende waarden en attitudes tegenover de sociale werkelijkheid hebben. Sommigen accepteren bewust en voldoen aan de eisen van wettelijke normen en sommigen laten (al dan niet opzettelijk) afwijken van de algemeen aanvaarde gedragsregels toe. Maar zelfs deze daders hebben een duidelijk besef dat ze illegaal handelen en dat hun acties in de ogen van de samenleving verwerpelijk zijn.
Dus we kunnen praten over de aanwezigheid in de samenlevingjuridische cultuur. Het ontwikkelt samen met de samenleving, de vorming van een waardevol naslagwerk, de idealen van rechtvaardigheid en het beïnvloeden van het gedrag van de meerderheid van zijn leden. Bijvoorbeeld, in een slaaf samenleving was niet de waarde van de slaaf identiteit, werd hij behandeld als een ding, en de goederen, maar in de latere normen van de samenleving de vrijheid van de mensen is aangenomen, en nu, als we horen over gevallen van slavernij, we onvoorwaardelijk veroordelen, maar in het oude Griekenland was het gebruikelijk norm. Men kan veel voorbeelden van hoe de ontwikkeling van de menselijke beschaving de juridische cultuur is veranderd noemen. Concept en de structuur verandert ook.
Code van wettelijke waarden, idealen engedragsnormen werden soms spontaan gevormd, maar werden vaak beïnvloed door de heersende klassen, religieuze autoriteiten en zelfs charismatische persoonlijkheden. Ze hebben tot op zekere hoogte andere leden van de samenleving meegesleept en dwongen hen om vrijwillig of verplicht deze nieuwe normen na te leven. Aldus kan de structuur van de juridische cultuur als volgt worden beschreven. Allereerst is dit een psychologische juridische cultuur (het is bijvoorbeeld niet goed om te stelen en het is gênant om te stelen). Dan volgt het gedrag (ik zal niet stelen) en ten slotte het ideologische paradigma (diefstal is een misdaad).
De ideologische component van de juridische cultuurkomt tot uiting in de gebruiken, kutyumah, wetten. En reeds geschreven of ongeschreven wetten vormen een gevoel van rechtvaardigheid - die vorm van sociaal bewustzijn die de wet en de toepassing ervan weerspiegelt. Aldus hebben het rechtvaardigheidsgevoel en de rechtscultuur een constante onderlinge relatie. Juridisch bewustzijn door middel van onderwijs, educatie, door middel van gevestigde wetten en normen beïnvloedt de cultuur. Maar de wetgevende autoriteiten bestaan ook uit mensen die drager zijn van bepaalde wettelijke waarden.
Bundel van "rechtvaardigheidsgevoel en juridische cultuur"is organisch en onafscheidelijk. Ze beïnvloeden elkaar en zijn geconditioneerd door elkaar. We kunnen zeggen dat het eerste concept meer geordend is, omdat het zowel de huidige wetgeving, de geschiedenis, de beste prestaties als positieve voorbeelden van andere staten weerspiegelt. Dit zijn gesystematiseerde ideeën en ideeën over de geldigheid - echt of gewenst. Juridische cultuur is breder dan het gevoel van rechtvaardigheid en heeft een grote emotionele en gedragscomponent.
Zowel gevoel voor rechtvaardigheid als rechtscultuurzijn onderverdeeld in individu, sociale groep en sociaal. Het individu kan waarden, gedragsattitudes en rechtvaardigheidsgevoel hebben, absoluut niet samenvallen met het algemeen aanvaarde. Er zijn sociale groepen waarin een compleet andere houding ten opzichte van de wetten en hun perceptie wordt gevormd (niet "te verdienen en te kopen" maar om "te stelen en te drinken"), maar in het algemeen marginaliseert de samenleving dergelijke individuen en sociale groepen.
Er zijn echter voorbeelden van de juridische cultuurDe maatschappij is gewoon niet uitgegroeid tot de wetten, geleend van de beste rechtshandhaving praktijken van andere landen. Bijvoorbeeld, de wet op de humane behandeling van dieren aangenomen uit politieke motieven (in het belang van de toetreding tot de Europese Unie), in een maatschappij waar het niet gebruikelijk om onze kleinere broeders beschouwen als een rechtspersoon is, zal het worden begroet met volledige minachting voor de wet en in strijd met de voorschriften.
</ p>