"Ik was mijn handen": de betekenis van fraseologie en de oorsprong ervan, voorbeelden

Wanneer een persoon zegt: "Ik was mijn handen," de betekenis van de frase veronderstelt dat hij wat autoriteit uitschakelt. Het kan ook zijn dat hij erkent dat hij niet in staat is om de situatie recht te zetten. We zullen de fijne kneepjes van de betekenis van de uitdrukking begrijpen en de geschiedenis ervan bekijken.

Pontius Pilatus en Christus (Oorsprong)

Zoals veel andere fraseologische eenheden,we beschouwen de familie van de Bijbel. In het Evangelie van Matteüs staan ​​de volgende woorden: "Pilatus, ziende dat niets helpt, maar de verwarring neemt toe, neemt water en wast zijn handen voor het volk." Toen zei de procureur: "Ik ben onschuldig in het bloed van deze rechtvaardige man." Dit gebaar dient als een symbool van het feit dat er in deze situatie niets meer kan worden gedaan en de persoon neemt alle verantwoordelijkheid voor de gevolgen op zich.

In de film Bortko "The Master and Margarita" en de film van Mel Gibson "The Passion of the Christ" aflevering met Pontius Pilate is aanwezig. Regisseurs houden kennelijk van hem voor het drama.

Dit is het verhaal van de uitdrukking 'je handen wassen'. De oorsprong lijkt nu geen geheime lezer te zijn.

Wanneer wassen mensen hun handen?

De oorsprong is duidelijk en de semantische nuances blijven nog steeds een mysterie. Iemand wast zijn handen en ontslaat zichzelf daarmee van verantwoordelijkheid, weglopend van haar? Niet echt. Laten we ter illustratie een voorbeeld bekijken.

Een ongelukkige automobilist komt naar de monteur meteen eeuwige klacht: "Knocks". Hij antwoordt: "Eens kijken." En dit gaat meerdere keren door. Na een volgend bezoek zegt de monteur eerlijk: "Weet je, ik was mijn handen. De betekenis van fraseologie komt naar me op zodra ik je auto zie. En ik herinner me alle passies van Christus meteen. Je bent voor de tiende keer bij me gekomen. Ik weet niet meer wat ik moet denken. '

Het beeld van de uitgeputte ongelukkige automobilistde mechanica vertelt ons: de vakman loopt helemaal niet voor verantwoordelijkheid, maar integendeel, hij doet alles wat mogelijk is. Maar de menselijke kracht en kennis op elk gebied is beperkt. En toen de expert uitgeput was, zei hij eerlijk tegen de klant: "Ik was mijn handen." De betekenis van fraseologie werd iets eerder beschouwd.

Is het goed om het gevecht op te geven? Moraal van fraseologie

Er kunnen verschillende antwoorden zijn, het hangt allemaal af van de situatie. Wij bieden een voorbeeld waarbij het wassen van je handen aan te raden is.

De mens vecht al jaren met een zwareziekte. Al die tijd wordt hij vergezeld door één behandelend arts en dan komt het moment waarop de dokter zijn familie vertelt dat er geen hoop meer is. Als ze andere klinieken in gedachten hebben, kunnen ze daar beter heen. Hij weet niet wat er nog meer kan worden gedaan.

Van familie, natuurlijk, verdriet. Het lijkt erop dat de dokter wreed met hen heeft opgetreden en de hoop heeft weggenomen. En misschien, integendeel? Hij zei figuurlijk tegen hen: "Ik was mijn handen" (de betekenis van fraseologie is bij velen bekend) - en trok geen geld van hen weg en vergde tijd van mensen. Ze kunnen uren, maanden, jaren van het leven van de patiënt weggooien zoals ze willen. Misschien wordt hij geïdentificeerd in een duurdere kliniek, of misschien reizen ze met het hele gezin en brengen ze tijd door met een voordeel voor een geliefde.

Het komt ook voor dat je je handen niet kunt wassen.

De schooljongen bracht voor de eerste keer een "deuce" mee naar huiswiskunde. En ouders (dit kan natuurlijk niet, maar toch) gaven het op zonder een gevecht en zeiden: "We wassen onze handen, leven zoals je wilt." Wreed? Oh ja. Het is verheugend dat dit in werkelijkheid niet kan gebeuren. Evaluatie, zelfs "deuce", is niet zo beangstigend, dus mensen nemen geen acht op en keren (met de nodige ijver en ijver van de student) een akelige "deuce" om in een mooie "vijf".

De toon van expressie

In zeldzame gevallen stabiele, gevleugelde uitdrukkingenHet kan worden gebruikt tijdens een meer of minder ernstige bijeenkomsten. Houdt u er rekening mee dat er een arts in het voorbeeld van ernstig zieke familieleden niet direct zeggen: "Dus, ik was mijn handen" (betekenis fraseologische, evenals de morele en nuances als ons al). Waarom hij niet? Want als zo'n zin gehoord in een tragisch moment van de mond paramedicus, zou het de wreedheid van Aesculaap zijn blootgesteld.

De uitdrukking "mijn handen wassen" kan worden gebruiktcirkel van mensen die elkaar kennen (in het gezin). De vader heeft veel energie gestoken in het feit dat het kind aan de universiteit studeerde, maar het kind wil geen hoger onderwijs volgen. En dan zegt de ouder tegen zijn zoon: "Wil je niet? Niet doen! Ik was mijn handen. "