Orthogram in het achtervoegsel. Spelling van achtervoegsels van verschillende delen van spraak

Orthogrammen zijn delen van tokens die dat niet kunnen zijncontroleer de vervanging van enkele hoofdwoorden. Om te leren hoe u een bepaald woord nauwkeurig kunt schrijven, kunt u het woordenboek gebruiken. Maar om te leren correct te schrijven zonder de hulp van mappen, boeken en automatische spelling op je computer, moet je de regels leren.

Opgemerkt dient te worden dat de grootste moeilijkheid is orfogrammy in het achtervoegsel, maar velen hebben ook moeite met het kiezen van de juiste spelling van voorvoegsels, wortels en eindes.

De regels voor het schrijven van zelfstandige naamwoorden

In zelfstandige naamwoorden zijn zelfstandige naamwoorden meestal van geval tot geval en getallen. Je kunt fouten maken in elk deel van het woord. Orthogrammen worden zowel in de wortels als in de achtervoegsels van zelfstandige naamwoorden gevonden.

Orthogrammen in suffixen met weinig streling

Meestal worden fouten gemaakt in de suffix-morfemen.

De afnemende achtervoegsels -ik-, -ek- komen voorwoorden die, met uitzondering van de hoofdbetekenis, een semantische toon hebben voor de ontheiligen: een bobbel - een bobbel, een bloem - een bloem, een vinger - een vinger, een einde - een einde. Zoek uit of je moet schrijven in het woord -ik- of -ek-, het is niet moeilijk. Om dit te doen, moet je het woord per geval weigeren en als de klinkerletter van het achtervoegsel wegvalt, zou je -ek- moeten schrijven, en als het blijft, dan schrijven we -ik-.

Bijvoorbeeld:

• Voor hen. enz. (wat?) "bloem" - staaf. enz. (wat?) "bloem" - de klinker-e-verdwenen.
• Voor hen. "erwten" - Rod. "erwten" - een klinker-e-viel uit, dus we schrijven -e-in de nominatieve zaak.
• Voor hen. "jongen" - Rod. "jongen" - de klinker-en-blijft, dus je zou het achtervoegsel -ik- moeten schrijven.

Petal achtervoegsels -onek, -enk, worden gebruiktin zelfstandige naamwoorden die de semantiek hebben van afnemende en tegelijkertijd beleefdheid, tederheid: de pen is de kleine hand, de dochter is de dochter, het shirt is het shirt. Om de juiste spelling te controleren, moet u bepalen welk geluid in het woord wordt benadrukt. Als de stress op -o valt, moet je het achtervoegsel -onk schrijven, en als je op een andere letter staat, schrijf dan -enk-.

Bijvoorbeeld:

• Meisje - het meisje - we schrijven -onk.
• Rivier - rEchenka - write -enk-.

Orthogrammen in achtervoegsel van ander zelfstandig naamwoord

1. Achtervoegsels -karakter en -schar-geven het beroep of beroep aan: een tolk, een piloot, een woekeraar, een winkelier. Als het achtervoegsel gevolgd wordt door letters d, t, s, c, f, dan moet je het achtervoegsel -char- schrijven, en als andere letters, dan schrijven we -veiligheid.

Bijvoorbeeld:

• Rijtuig + chic, raznos + chik, steen + doos, glas + doos.

Orthogrammen in achtervoegsels na sissen ж, ч, ш, щ worden gecontroleerd door accentuering. Als onder de stress in het woord de letter -o, dan zou het in het achtervoegsel moeten worden gehouden. En als de stress op een andere letter valt, dan is het noodzakelijk om -e- te schrijven.

Bijvoorbeeld:

• Hop, borst, znchok - schrijf-o.
• TUCHI, Vegetable, PLYUSH - write -e-.

Evenzo worden orthogrammen gecontroleerd aan het einde van zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden: groot, jong, duur.

De regels voor het schrijven van bijvoeglijke naamwoorden

Bijvoeglijke naamwoorden geven de kwaliteit aan ofkenmerk van het onderwerp. Ze worden vaak gevormd door zelfstandige naamwoorden. Orthogrammen van adjectief achtervoegsels zijn zeer divers, maar vaak geassocieerd met de woorden waaruit ze zijn gevormd. Bijvoeglijke naamwoorden hebben orthogrammen in wortels en achtervoegsels. Enkele van de regels worden hieronder beschreven.

Orthogrammen in de originele bijvoeglijke naamwoorden

• Suffixen -an-, -ann-, -in zijn bijna altijd geschreven met een -n-: zanderig, linnen, mug, bij. In deze regel zijn er slechts drie uitzonderingen: tin, glas, hout.
• Achtervoegsels zijn -non, -een-schrijven met twee -n-. Ook hier is er één uitzondering: winderig. Echter, men moet niet vergeten dat als het woord "winderige" wordt gebruikt met het voorvoegsel, dan is het noodzakelijk om twee -NN- schrijven: geventileerde ruimte, windstil weer.

Orthogrammen van verbale bijvoeglijke naamwoorden

• De achtervoegsels, die worden gebruikt in bijvoeglijke naamwoorden,gevormd van de werkwoorden tot -at- of -yy-, behoud in de regel de rootklinker. Bijvoorbeeld: lezen - lezen, fotograferen - fotograferen, zaaien - zaaien, koesteren - koesteren. Als het werkwoord waarvan het adjectief wordt gevormd eindigt in -het- of -et-, dan is in het achtervoegsel het noodzakelijk om de letter -e- te schrijven. Bijvoorbeeld: spreken - praten, beledigen - beledigd, kijken - bekeken.
• One-n-is geschreven in de achtervoegsels van bijvoeglijke naamwoorden,die zijn gevormd uit imperfectieve werkwoorden (beantwoordende de vraag "wat te doen?") en hebben geen bijlagen. Bijvoorbeeld: schilderen - geverfd, geschreven - geschreven. MAAR: schrijven - geschreven - we schrijven er twee -n-, omdat in het oorspronkelijke werkwoord er een voorvoegsel op staat.

Deze regel heeft de volgende uitzonderingen: dit maakt die traag, ongezien, onbedoeld, vervloekt, heilige en anderen.

Twee zijn geschreven in adjectieven, die zijn:

• zijn gevormd uit werkwoorden van het perfecte soort (de vraag "wat te doen?"): wegen - gewogen (oplossing), zeggen - gezegd (woord), tekenen - geverfd (olieverfschilderij);
• een voorvoegsel hebben: lezen - lezen, vertellen - vertellen, opnieuw tekenen - opnieuw getekend;
• hebben een object afhankelijk van hen: een brief is geschreven met een pen - een brief geschreven door een pen; de vloer is gisterochtend geschilderd - de vloer, gisterenmorgen geverfd; de taak wordt gedaan in vijf - voltooid in vijf taken;
• hebben een extra achtervoegsel-ovah- of -eva-: arrestatie - gearresteerd, verwend - verwend, risicogeweld, gedetacheerd - gedetacheerd.

De regels voor het schrijven van deelwoorden

Deelnames zijn delen van spraak waaruit wordt gevormdwerkwoorden, maar ze duiden geen actie of proces aan, maar een teken van actie. De maker van het eerste verklarende woordenboek van de Russische taal, V. I. Dal, zei dat de deelwoorden een beeld zijn van het bijvoeglijk naamwoord. De deelwoorden kunnen reëel (actief) of passief (passief) zijn.

Orthogrammen in de achtervoegsels van passieve deelwoorden

• Suffixes -usch-, -yush- zijn geschreven in de sacramenten,geproduceerd van werkwoorden in de vorm van 3 liter. pl. h. Einde in -y- of -yu: uitvoeren - (ze) uitvoeren - uitvoeren (jongen); spelen - (ze) spelen - spelen (kind).
• Achtervoegsels -acs-, -also- moeten worden gebruikt inparticipia gevormd uit werkwoorden die 3 liter vormen. pl. . H hebben de extensie -at- of -yat-: adem - (zij) ademhaling - ademend; bouwen - (zij) bouwen - bouwen. Uitzonderingen: meten, folteren, rusten.

Orthogrammen in de achtervoegsels van feitelijke deelwoorden

• Suffixes -em-, -om- moeten daarin worden gebruiktdeelwoorden, die zijn samengesteld uit werkwoorden met in 1 liter. pl. the end -em-: execute - (we) execute - execute; opmerken - (we) opmerken - gezien.
• Het achtervoegsel is bedrukt in actieve deelwoorden, die zijn afgeleid van werkwoorden met 1 liter. pl. het einde -im-: zie - (we) zien - zichtbaar; horen - (we) horen - hoorbaar.

De regels voor het schrijven van korte deelwoorden en bijvoeglijke naamwoorden

Meestal, in verkorte vorm adjectieven en deelwoorden worden gebruikt in gevallen waar sprake is van een zelfstandig naamwoord voor hen:

• In korte deelwoorden, ongeacht het type werkwoord,waaruit ze worden gevormd, is het noodzakelijk om er een te schrijven -n-: bind een knoop (werkwoord + zelfstandig naamwoord) - knoop (volledig deelwoord + zelfstandig naamwoord) - knoopgebonden (zelfstandig naamwoord + kort deelwoord).
• In het kort bijvoeglijke naamwoorden moet men er een schrijven oftwee letters -n- afhankelijk van het aantal letters in volledige vormen: onschatbare ervaring (volledig adjectief + zelfstandig naamwoord) - ervaring is van onschatbare waarde (zelfstandig naamwoord + kort bijvoeglijk naamwoord); rode sterren - de sterren zijn rood.

Regels voor het schrijven van bijwoorden

Bijwoorden duiden de kwaliteit aan van een object, de richtingactie of zijn teken. Dit is een onveranderlijk deel van het woord, wat betekent dat het bijwoord niet per geval en nummer kan worden geweigerd. Desondanks geloven velen dat het laatste deel van deze woorden eindes zijn, hoewel het in feite een achtervoegsel is. Bijwoorden kunnen eindigen in letters -o-, -a-, -y- of-e-.

• Het achtervoegsel -o- moet worden geschreven in die dialecten met voorvoegsels in-, on-, on- of behind-. Bijvoorbeeld: aan de rechterkant, schoon, voor een lange tijd, opnieuw, zonder ceremonie.
• Het achtervoegsel -a-is geschreven in dialecten met voorvoegsels van-, is-, op-, c-, co-, Bijvoorbeeld: links, lang, wit. MAAR: grondig, prachtig, verwend, toegeeflijk, draaglijk.
• Het achtervoegsel -y- moet in sommige woorden worden gebruikt: blindelings, 's morgens vroeg, aan de zijkant, onmiddellijk, van de jeugd.
• Het achtervoegsel -e- moet worden geschreven als het bijwoord eindigt in sissend of -c. bijvoorbeeld: meer, minder, minder vaak, vaker. MAAR: kortom, rechts, op één lijn.

Zo zien we dat de studie van regelsspelling schrijven in het achtervoegsel is een belangrijke fase op weg naar geletterde geschreven meningsuiting. Onze taal is divers en rijk, maar ook complex en vaak tegenstrijdig. Orthogram is dat deel van een woord dat niet kan worden gecontroleerd, en daarom is het noodzakelijk om hard te werken en te onthouden om een ​​geletterd persoon te worden.