Leesregels in het Duits en de specificiteit van de uitspraak

Leesregels in het Duits zijn mooispecifiek, maar niet zo complex als het lijkt. In feite is het alleen nodig om de uitspraak van sommige lettercombinaties te onthouden en deze vervolgens gewoon in de praktijk toe te passen.

Klinker klinkt

Het eerste dat je moet leren, is het Duitse alfabet. Met uitspraak, zullen er geen problemen zijn als je in het begin met letters oefent.

Misschien moet je beginnen met de klinkers. In deze taal zijn letters met betrekking tot deze soort onderverdeeld in twee typen: kort en lang. Interessant is dat de lengtegraad afhankelijk is van de interpretatie van het woord. Bijvoorbeeld de woorden offen - ofen. In het eerste geval wordt een korte "o" uitgesproken, in het tweede geval wordt deze verlengd. En de vertaling zal anders zijn, 1 - "open", 2 - "kachel". Zoals je kunt zien, is dit belangrijk.

Opgemerkt moet worden twee klinkergeluiden, die inonze taal doet dat niet. Dit zijn ö en ü, de punten hierboven heten umlauts. Hier is alles eenvoudig - in het eerste geval, bij het uitspreken, komt er iets tussen "o" en "e" en in de tweede - tussen "y" en "yu" respectievelijk. Om deze geluiden correct uit te spreken, moet je je lippen een beetje rond maken en geluiden maken die niet zoals gebruikelijk zijn, maar als in de diepte, dichter bij het gehemelte. Het is belangrijk om te leren hoe u deze geluiden correct uitspreekt. Als u bijvoorbeeld "du bist schön" en "du bist schon" niet uitspreekt, wordt het niet "u bent knap (ah)," maar "u al".

Onthoud alleen dat de regels om te lezen inDuitse taal is in principe vergelijkbaar met de Russische taal. Alleen in ons land is dit relevant in het geval van de nadruk en lacunes tussen de woorden: "voor werk!" - "pijn doen", "vergrendelen" - "vergrendelen". Trouwens, er is ook de letter "ä". Het is eenvoudiger - het leest als "e". Over het algemeen is het de moeite waard om het alfabet van de Duitse taal te leren - met uitspraak zullen er dan minder problemen zijn.

Medeklinkergeluiden

Opgemerkt moet worden dat in het Duits is er eenéén medeklinkerbrief die in de rest niet bestaat. ß - het wordt uitgesproken als "escet" in solo-uitvoering, en in woorden, als iets langwerpige "c". Soms wordt het vervangen door de letters "ss". Zowel 'fußball' als 'fussball' vertalen zich bijvoorbeeld als 'voetbal' en zijn in beide gevallen correct. Maar dit is niet alles wat medeklinkers betreft. Leesregels in het Duits zeggen dat letters zoals "p", "t" en "k" aan het einde gepaard moeten gaan met uitademing, of beter gezegd: geaspireerd. Dit zijn dove medeklinkers, en dat zullen ze in geen enkel woord blijven. Maar geuit aan het einde van lettergrepen of woorden zijn volledig verdoofd.

Eindes en tweeklanken

Er zijn nog enkele andere kenmerkenverschillen de Duitse taal. Het uitspreken van de eindes is waar je speciale aandacht aan moet besteden. Neem dus bijvoorbeeld het woord "zwanzig". Dit cijfer is 20. De Duitsers spreken het einde heel zacht uit. Volgens het idee is de letter "g" = "g". Maar wanneer het aan het einde van een woord wordt gezet, wordt het uitgesproken als "h", maar niet duidelijk, maar alsof het het einde effent. Dit gaat echter al gepaard met taalervaring, en vaak merken mensen zelf niet hoe ze dit beginnen te zeggen - net als een reductie, wat in de Russische taal behoorlijk veel is. Het is ook de moeite waard om diftongen te noemen. Dit is een combinatie van twee klinkerletters die op een heel speciale manier worden uitgesproken: ei (ay), au (ay), eu (oh). Dat is: nein [nee] - nee, Frau [frau] - dame, neue [noe] - nieuw, etc.

Combinaties van medeklinkers uitspreken

Enige moeilijkheid om Duits voor te lerenBuitenlandse sprekers zijn het gebrek aan zachtheid in medeklinkers. Behalve het bovenstaande voorbeeld met het einde "g". Misschien is het meest hardnekkige geluid te beschouwen als "c", dat op de letter wordt aangeduid als "ch". De regels voor lezen in het Duits suggereren dat het wordt uitgesproken als iets tussen dergelijke combinaties als "sh" en "kh". Deze letteraanduiding kan worden gevonden na klinkers met umlauts, en ook na i. Andere combinaties van medeklinkers zorgen ervoor dat sommigen te lijden hebben, vooral wanneer er zo'n onderwerp komt als het leren lezen in het Duits. En we hebben het over "tsch", "tzsch" - "h" en "tsh". Het is een feit dat er in het Duits geen enkele letter is die zou worden uitgesproken als een van de genoemde combinaties. Dus, bijvoorbeeld, "z" wordt gelezen als "c", "s" - als "z" en "j" - over het algemeen als "d". De eenvoudigste manier om de uitspraak van de combinatie "tsch" door het woord "Deutschland" - "Duitsland" te onthouden. Het komt nogal vaak naar voren, en zelfs voor alle mensen, zelfs als ze geen Duits leren, kent iedereen het Deutschland.

Dialecten en conversatiepraktijken

In Duitsland zijn er 16 federale landen. En ik moet zeggen dat de dialecten, gesproken door de inwoners van elk van hen, vrij sterk van elkaar verschillen. Het is bijvoorbeeld moeilijk voor Beieren om mensen uit Bremen te begrijpen, en Berlijners moeten moeite doen om de toespraak van de inwoners van Stuttgart te begrijpen. In het Berlijnse dialect bijvoorbeeld, worden medeklinkers zoals t en d uitgesproken, zoals in Brits Engels - alveolair. Overigens moet nog een nuance worden opgemerkt. Duits wordt gekenmerkt door een onduidelijke, zachte uitspraak van deze letter. Voor beter begrip is het aanbevolen om naar echte Duitse spraak te luisteren - luister naar audiolessen, liedjes, interviews met Duitsers. Alleen op deze manier is het mogelijk om te begrijpen hoe deze brief moet worden uitgesproken en het begrip onplezierige kaart te verliezen. De Duitse taal is in feite heel aangenaam, en wat er wordt gezegd, is in de overgrote meerderheid van de gevallen stereotypen. Over het algemeen is het echt om te leren. Je moet gewoon regelmatig Duits oefenen, de regels leren, trainen en, nog belangrijker, lezen, oefenen.